Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

iam [1]	EMBLEMATA Amatoria Iam demum emendata
iammerlijck [1]	Iammerlijck in grooten rou
ick [211]	t’is om u ick sweere by de onsen kleynen God ick sweere by zyn Ick sweere by den pijl die t’is om u ick sweere by die in haer macht ick sweere by die Daer sonder ick niet zou in Ick sweere by dat licht dat Dat ick Cupido wil gaen Ick gaf haer goeden moet ick haer goeden moet ick seyd’ het zou Ick hebbe menighmael als ickse ligghen Ick meen gheen soeter dier wordt Dat ick de Sonne waer waer oft dat ick haeren waghen Ick soude stille staen soo dickwils Dat ick den schoonen glans Dat ick de Sonne waer de Sonne waer ick zoud’ haer ooghen ickse moght aensien ick zoudese doen staen Hoe menichmael heb ick ghewenst te moghen Zo wordt ick met een sap Dan swem ick in de vreucht Cupido dat ick condt zoo licht vlieg’ my denckt ick waer ghenesen Ick zoud een huysken recht gaen vercozen lief daer ick in woonen cond’ zijn daer zoud’ ick altijdts suyghen hemels lieflijck nat ick soud’ haer hert mijn doen gaen ick zoude woonen daer Tot dat ick in haer hert Och dat ick overlangh niet hebbe Ick hadd’ geen ander saeck ghenomen Dat ick voor desen tijdt Ick acht hem levend’ doot ick hem levend’ doot ick sluyt hem van haer te gaen ick acht hem voor Dat ick den Hemel mocht Ick zou een nieuwe soort van zijn daer woud’ ick in verkeeren Doch zoo ick niet en can Soo hebb’ ick even wel u Ick noch besitten mach Cupidoos sachte Den stercken ben ick sterck den sachten End’ toomen werp’ ick om het smaeckt Beneden ben ick heet van boven Waert dat ick sterven cond’ zoo cond’ zoo waer ick uyt de noodt Nu sterf ick als ick leef sterf ick als ick leef ick ben als ick leef ick ben doodt al Van tranen vloey’ ick wech wil zy Ick moet doch eyndelijck int water Ick swemme daer ick gae den Ick swemme daer ick gae den brant is daer word’ ick van verbrandt is dat moet ick altijdt lyden my daer van ick gae te niet Dus lyd’ ick in mijn hert Ick gae her ende we’er ick her ende we’er ick gae nu zoo Ick moet weer na het vier In’t vier leef ick altijdt tot ’t ’t vier ben ick gheboren het vier hebb’ ick ghecoren Daer zonder can ick niet O had niet O had ick niet het vier dat my verheucht ick waer een schamel Is oorsaeck dat ick ben bevrijdt van Ick decke vast den brand ick vast den brand ick doe seer wel in mijn hert ick magh my al Vertoogen als eylaes ick schijne my te Verloren als ick ben van d’oorsaeck mijn pijn woud’ ick wel altijdt wesen Als ick ben by ’t verderf so schijn ick te ghenesen Ick vliegh’ rondtom het vyer ick rondtom het vyer ick blijf in eenen Ten zy dat ick my self vind my verheught moet ick van buyten haelen Oft anders ben ick still’ ick moet ben ick still’ ick moet wel stille quaem soo moght ick wedergaen Nu ben ick sonder haer nu haer nu ben ick sonder my schoonigheyt en vind’ ick oock geen endt Ten lesten ben ick vry ick ben ben ick vry ick ben eens uytghetoghen Ick gae daert my ghelieft ten Ick ben nu vry ’t is waer wat wil ick doch beginnen Ick gae van daer ick quam gae van daer ick quam ick vlieghe daer ick quam ick vlieghe na de te zijn moet ick weer inden bandt De ooghen die ick hebb’ en die Mijn ooghen die ick draegh die staen my wie wil ick het gaen claghen Ick hebbe self ghehadt in mijn Als ick daer buyten was was soo moest’ ick daer in zijn Waer ick nu weer daer uyt soo waer ick uyt de pijn Als ick maer eens den hert soo word’ ick gantsch verheucht Mijn leven dat ick voer en heb voer en heb ick maer tot pandt Die ick vercoren hebb’ die Ick die zoo menigh strick zoo Hoe snel dat ick oock loop noch Ick ben nu ver ghenoech ontcomen Ick loop’ ick vlieg’ ick ren Ick loop’ ick vlieg’ ick ren loop’ ick vlieg’ ick ren door bosschen is van hier ick hebb’ van haer Ick ben noch eens ontvlucht ick noch eens ontvlucht ick ben noch eens den adem ben ick quijt Ick hijg’ ick hijg’ ick hijg’ Ick hijg’ ick hijg’ ick hijg’ hijg’ ick hijg’ ick hijg’ ick hebbe hijg’ ick hijg’ ick hebbe gheenen tijdt Mocht ick in die fonteyn Ick worde weer ghejaecht Het is Ben ick niet wel beraen Als ick gheschoten ben soo ben soo schudt ick eerst de wonden is mijn peert ick wercke dagh en Ick vulle nu den put daer met my ghedaen ick mocht mijn moeyt Als ick den arbeyt doe Als ick in liefde ben ben dan ben ick als ghebonden Als ick daer buyten ben ben dan ben ick gantsch gheschonden Wat doe ick doch aldus ontbonden aldus ontbonden wil ick zijn Soo ick ontbonden ben so Soo ick dus langhe blijf dus langhe blijf ick moet mijn vreuchden Soo ick dus niet en blijf soo moet ick doch wel sterven Soo ick ghesloten blijf soo blijf soo blijf ick inden noot Soo ick ontsloten word’ soo word’ soo gae ick inde doot Als ick hebb’ vry gheweest hebb’ vry gheweest ick hadde groot verlanghen te moghen zijn ick moeste zijn ghevanghen Ick sach het minnen aen het Waer dat ick henen sach het Ick sach de vryers aen ick de vryers aen ick sach haer soentjens soete praet uytslaen ick docht dat waer wel maer als ick ben int perck Nu word’ ick eerst ghewaer hoe Het gene dat ick vlie dat moet vlie dat moet ick selve draghen Ick voere waer ick gae het Ick voere waer ick gae het gheen Ick wend’ my hier end’ daer hier end’ daer ick ben doch even Ick gae ick keer ick com Ick gae ick keer ick com gae ick keer ick com t’ beginsel ’t Zy dat ick blyde ben ’t ’t zy dat ick ben verbolghen Het ghene dat ick vlie dat moet vlie dat moet ick selve volghen Daer ick gae is mijn is mijn liefd’ ick moeter doch wel Ick most my selven eerst woud’ selven eerst woud’ ick mijn vier ontgaen Hier voortijdts als ick placht van minnen Ick sach het jock wel aen tuyn my docht ick was een man Maer als ick weet wat ’t is en can ick daer niet van Ick ben een levend’ lijck nu lijck nu dinck ick eerst om minnen op dan gae ick eerst beginnen Ick smaeck noch voor mijn doot De doot end’ ick zijn een nu een nu dinck ick om te leven vroech oft laet ick vreesde voor de Zoo dwael ick hier alleen daer Ick legg’ hier neer ghestort voor vergaet hy meest ick neem u tot Mijn tranen die ick stort daer meed’ stort daer meed’ ick niet can buyghen mijn tranen die ick hier van is dat ick niet twee can schult hierom sal ick gaen vaeren Jonckvrou vaert wel ick gae ick gae wel ick gae ick gae daer ghy Jonckvrou vaert wel ick gae ick loope wel ick gae ick loope naer mijn Jonckvrou vaert wel ick gae ick gae wel ick gae ick gae mijn leste Jonckvrou vaert wel ick gae ick sal wel ick gae ick sal myn hert minsten toe dat ick daer in mach Dat ick de plaetse mach Daer sal ick boven aen die Om dat ick ben gheweest volstandich mijn daer sal ick staen tot spijt Jonckvrou wel aen ick gae en laet En soo ick sterven moet denckt Oft ick de doot verdien verdien om dat ick u bemin den huysraet meen ick al
ickse [2]	hebbe menighmael als ickse ligghen vandt Dat ickse moght aensien ick
idem [1]	Sic tibi non idem nec tamen alter
ie [3]	2 Au dedans ie me consume 7 Ie ne le puis 11 Ie reviens de mon
igne [1]	occluso stillat ab igne liquor
ignem [1]	Dißimulas frustra quis enim cælaverit ignem
ignes [1]	Te nutriunt Salamandra ignes que cætara perdunt
igni [1]	Proxima fax igni flagrat atque remota
il [2]	20 Il mal mi preme preme mi spaventa il peggio
illa [1]	arctè nec minus illa premunt
immota [1]	9 Ni spirat immota
in [74]	Te voeren in de handt den Dat in ons herten grondt Die my heeft in haer macht ick ick niet zou in vreuchden connen zijn de spraecke vast in thien of twellef van my ginck in plaetse van bedancken eenen pijl ghedruckt in mijn ghemoet Die my altijdt in vreucht en smerte Doet smaecken in mijn hert wat ghesicht als sterren in de nacht In midden shemels throon niet verre comt haer siel in my deur haeren En vloeyet in mijn siel en Dan swem ick in de vreucht Cupido lief daer ick in woonen cond’ End’ in het mijn doen Tot dat ick in haer hert oft ander saeck ghenomen in den sin crekels doen die in de bloemkens sweven Die neerdaelt in ons hert het In uwe stercke macht en vriendelick Ghegeven in de macht dat Hier in des wereldts schoot Dat in des werelts rijck Zelf in zijn eyghen werck van volck daer in vergaren souden syn het meeste volck daer in ambacht datmen sou in mijn stadt moeten daer woud’ ick in verkeeren souder zijn daer in dan die gheschiet In mijn ghebiet als self de gantsch gheen water in ghegoten Mijn hert verdroocht in ’t lijf mijn clausis fervor consumit in ollis Dus lyd’ ick in mijn hert een ist om doen in Venus bitter pijn Het vier vonckt in mijn hert ick vyer ick blijf in eenen standt End’ in haer schoonigheyt en lief heeft peerlen in haer ooghen dominum remeat dimißus in aëra Falco hebbe self ghehadt in mijn verderf behaghen moest’ ick daer in zijn die draeght my in haer handt het cleeft my in het hert Mocht ick in die fonteyn mijn gelidis cervus recreatur in undis die altijt woont in my zy bloeyt oock in den noodt daer t’ peert in licht versmacht eylaes te nemen in de handt Als ick in liefde ben dan soo moy men coster uyt end in ghebroght het minnen in de sin 24 Noctua ut in tumulis super utque Noctua ut in tumulis super utque gants leyt als in eenen droom In uwen eersten slaep van alle ghemoet doen staen in dijne macht Die legghen nu in rust tot dat weer om die in zijn plaetse staet En neemt daer in die siel van dat ick daer in mach leven gheweyghert was en blyven vast daer in sal mijn siel in haeren gouden waeghen In s’hemels schoon ghebouw’ mijn arme Zy staen in Venus huys zy Die ghaeren in een kruyck ons In Venus Tafelbouck tot t’eynde van moet denckt eens in uwen sin Is ghevallen in zijn vier Iammerlijck in grooten rou Jupiters volck in haer sael Morghen vroech in Venus sael
inde [8]	ende boogh ghenomen inde handt staen soo dickwils inde locht Twee sterren inde locht dat zy Die inde soete min al jonst te gheven inde handt my vier vensters inde minne soo gae ick inde doot Als of my inde nacht wat voordeel
inden [4]	Is inden lieven schoot van moet ick weer inden bandt inghelijft door Venus inden man soo blijf ick inden noot
indicio [1]	Lumen ab indicio proditur usque suo
inghelijft [1]	En worden inghelijft door Venus inden
int [10]	hert oft zy int mijne waer moet doch eyndelijck int water gans versmooren comt doch uyt int leste Int aensicht blijckt nochtans een vonck als ick ben int perck de minne woont int hert Int midden vande Zee daert roer Int midden is een sael van die ten toon int midden van de Int midden is een schael daer
inter [1]	10 Inter omnes
in’t [1]	In’t vier leef ick altijdt tot
io [1]	21 Perch’ io stesso mi strinsi
ionck [1]	Het kindt was ionck ghenoech zy liet
ionckvrouvven [1]	Ionckvrouvven t’is om u ick sweere
ionckvrouwen [1]	Ionckvrouwen laet dan eens u lieden
ionckvrovven [1]	Ionckvrovven t’is om u ick sweere
ioncvrovwen [1]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT
ipse [2]	Me procul ipse liquat me prope mihi servitio blandior ipse meo
is [60]	Die oorsaeck is gheweest van dese Het is om dy gheweest dit jaer het is niet langh’ gheleden bitter-soeten pijl dat is hy O Jonckvrouwen hert wat het voor een volck is een soet meysken is van liefelijck ghesicht liefde was het is een soete pijn Het is een soeten dranck soeten dranck het is een soeten reghen ons hert het is een soeten seghen Het is den honich dau Want Venus is een vrou zy de macht dat is al ons behouwen Is inden lieven schoot van zijn van dien Godt is by het schoon son bestraelt Het is een kindt meer van buyten is den brandt my het ander is van binnen gheen dat binnen is daer word’ ick gheen dat buyten is dat helpt my gheen dat binnen is dat moet ick gheen dat buiten is dat comt my De helft is wel by my Het is mijn lust mijn dat ander quetst is oorsaeck van mijn Het vier is mijn behoudt het Is oorsaeck dat ick ben bevrijdt Daer is altijdt een vonck lief een Son is daer daer is is daer daer is oock wel een nu vry ’t is waer wat wil Venus kindt dat is zijn eyghen erf Is datmen liefde noemt daer van Haer leven is het mijn mijn loop noch snelder is mijn smert Die my quetst is van hier ick niet te min is zy de oorsaeck weer ghejaecht Het is om niet versint Het een is gantsch vergaen het niet wel beraen is dat niet wel Verdroncken is mijn peert ick Het is met my ghedaen Het is niet wel versint alst huys al is verbrandt De maechdom is alzoo die maechden com t’ beginsel is het endt Daer ick gae is mijn liefd’ ick weet wat ’t is en can ick De doot is voor de poort oorsaeck daer van is dat ick niet Zee daert roer is afghesmeeten Jonckvrou dat is mijn schult hierom Int midden is een sael van Hier is Cupidoos stoel die Daer neven is een perck daer Int midden is een schael daer De eerste plaets is mijn daer sal Is ghestorven Venus kindt Is ghevallen in zijn vier Cupido die is doot
isser [2]	Gheen vreught en isser meer van buyten Sonne derft en isser niet wel aen
ist [2]	Wat wonder ist dat haer de Hoe qualijck ist om doen in
iumentum [1]	Iumentum ut scabræ pondera dura molæ
iupiter [2]	Men secht dat Iupiter als hy eerst Hemel mocht voor Iupiter bewaeren