Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

mach [6]	Ick noch besitten mach Cupidoos sachte kroon naeye vvat ick mach de herten aen van hare mondt Mach voelen op mijn arbeyt doe en mach hy my niet ick daer in mach leven ick de plaetse mach bevvaren van myn
macht [4]	heeft in haer macht ick zweere by In uvve stercke macht en vriendelijck ghevvelt Gegeven in de macht dat is al mijn gemoet doen staen in uvve macht
machtich [1]	mijn hert een machtich vier gesonden Dat
maechden [2]	is alsoo die maechden vvilt beerven maecht alleen veel maechden maecken kan
maechdom [2]	De maechdom is alsoo die sijn maer haerē maechdom derven
maecht [2]	En moet geen maecht meer sijn maer Die van een maecht alleen veel maechden
maecken [4]	Sonne waer ick soud’ haar oogen maecken huysken recht gaen maecken by den mondt dit vvoeste rond begonnen had’ te maecken alleen veel maechden maecken kan
maecksel [1]	en sach zijn maecksel aen
maeckt [5]	u moeder Ghy maeckt de hoepen vast het sandt wat maeckt hy voor een wonder vast hy maeckt een groote wondt my een fonteyne maeckt Van tranen vloey’ den brant die maeckt my nat
maem [1]	Dan compt de Maem weer om die
maen [4]	s’hemels troon niet verre van de Maen oock vvel een Maen Maer die de dat de droeve maen haer broeders plaets hoogher als de Maen en als de
maer [24]	Maer als hy van my ginck van ons ghemoet maer die hem seluen Maer als hijt had volmackt en Als hy maer na den schoot haer voor my maer als ick haer vinden Soo ghy maer aen en siet sonder reden Aensiet maer eens dit spel dat hy vvilt maer seker dat zy bouvven Het is maer eenen vvindt Cupido vier blijft my maer by en vvilt vvel mijn beste Maer t’is om niet vvel een Maen Maer die de Sonne leven Als ick maer eens den dau O dat zy maer en vvou de en heb ick maer tot pandt Die haer gheen noodt Maer niet te min en heeft hy maer ontleent maecht meer sijn maer haerē maechdom derven wech den mensch' maer laet de liefde verwint het al maer Venus oock de vvas een man Maer als ick vveet gingh soo wel maer als ick ben Maer u dienaer alleen moet oock Maer blijft al even vast en
maert’docht [1]	jock vvel aen maert’docht my licht te
magh [1]	mijn hert ick magh my al vvat
mains [2]	carquois mes deux mains en sont lasses fil retors parles mains de trois Graces
malheureux [1]	en mon tourment malheureux empesché Je suis
man [6]	kuypt die alle man doet buygen En ick was een man daer ben ick te geven De man zijn soete lief is tegen alle man Het sy wat En vvorden inghelijft door Venus inden man ick vvas een man Maer als ick
mannelijck [1]	groot gemoet Mijn mannelijck gevvelt en kan
mannen [2]	sacht ghelaet der mannen hert doet breken dat soo veel mannen bindt Wat vvonder
manus [1]	mollia fila Vidimus Herculeas pensa decere manus
mari [1]	un vicillard a mari Tu veux auant
me [3]	Me Ioncvrou tis genoech den beul Omnia quo iungis me quoque iunge meæ suis ce qui me fuit tousiours se
mede [3]	Venus borghery daer mede ghy bespoeyt dochters oock daer mede wel behaecht Daer mede dat hy meynt
medecyn [1]	leven O rechte medecyn het gheen dat
meed’ [1]	ick stort daer meed’ ick niet can
meen [1]	Dits den huysraet meen ick al
meent [2]	Want als ghy meent te zijn seer vruchten schoon bekleet de vruchten diemen meent
meer [8]	vvy niet eens meer dencken om te het roer niet meer in haer gebiedt en is niet meer gebonden vreught en isser meer van buyten is Mijn vier brand meer end’ meer wat brand meer end’ meer wat sal het moet geen maecht meer sijn maer haerē Daer ghy niet meer om my u
meerdert [2]	mijn vier en meerdert mijne smert ontbonden ben soo meerdert doch mijn pijn
meest [3]	En daer zy meest naer staen is nacht vergaet hy meest ick neem u En die meest heeft gheleen die
meeste [1]	souden syn het meeste volck daer in
meester [1]	den pijl den meester van mijn hert
men [9]	Men secht dat Iupiter als hy om hooge zijn Men gaet men loopt zijn Men gaet men loopt men komt gaet men loopt men komt men sucht loopt men komt men sucht en t’allen van alle sijden Men siet geen endt Men valt seer lichtelick daer op vveer soo haest men keert zijn handen vvas soo moy men coster uyt end
menichmael [1]	Hoe menichmael heb ick ghevvenst
menigh [2]	Ick die zoo menigh strick zoo menigh menigh strick zoo menigh groote hoopen Van
menighmael [1]	Ick hebbe menighmael als ickse ligghen
mensch [2]	de locht de mensch en siet ghy is een ander mensch die kompt in
mensch' [1]	neemt wech den mensch' maer laet de
menschen [4]	doot ick sluyt hem van de menschen daer in de menschen swermen Daer alle dat haer de menschen overgeven Als ick daer van de menschen spreken Het soet
merch [1]	aen het diepste merch tot aen des
merck [1]	boecxken als een merck end’ als een
merken [1]	in Venus huys zy letten ende merken
mes [2]	vuidé mon carquois mes deux mains en se presante A mes talons fuiantz le
mestier [1]	Jai change mon mestier pour celuy des
met [39]	Di met u ooghen saeyt silveren dau viel met druppels hier en dat volck dat met haer spreken En met haer sacht ghelaet Dat met haer claer ghesicht Soo wordt ick met een sap der gaet het oock met ons de liefde den God die met zijn stercke handt Met neersticheyt en vlyt sou moeten Met vreuchden en gheneucht en alst buygen En treft met u gewelt en vverck zy dobbelen met steenen Of zijt die saegen Dan met het lijf om Venus soete knapen Met vlegels toegerust slaen die zijn begaeft met reden Met vvijsheyt begaeft met reden Met vvijsheyt en verstant gaet het oock met ons de vvreetheyt lijden vvort gevoet met tegenspoet int minnen hemel is becleet met vvolcken en met met vvolcken en met vvinden De nacht gaet het oock met ons wy blijven Soot gaet het met de jonst van u beclaegen Die met hem hebt te Met een genegentheyt en liefelick genoegen Met eenen soeten draet die my Zoo gaet het met de min O saecken boven al met glans den prijs ponden bitter gal met honich overstreken Is wat besproeyen Die met een sacht ghedruys Den boom die met zijn top seer Met vruchten schoon bekleet de vruchten Het is met my gedaen ick gaet het oock met dy den God die met zijn wreede cracht die de locht met vleughelen doorsnyden die de Zee met haren steert berijden En met den adem zoet dach en spelen met mijn sinnen Met bloemen opghebouvvt die vvy niet
meule [1]	cheval trainant une meule pesante Je suis
meute [1]	vers luy ceste meute enragée Franchira les
meynt [1]	mede dat hy meynt opt vvater vast
meysken [2]	daer een lieflijck meysken vondt dat vvy een meysken nommen
meyskens [1]	De meyskens souden syn het
meæ [1]	Omnia quo iungis me quoque iunge meæ
mi-pourri [1]	Et vine t’attacher a un corps mi-pourri
middelmaet [1]	Twee doen haten middelmaet
midden [6]	In midden s’hemels troon niet Venus komt Int midden vanden hoop der Int midden vande Zee daert Int midden is een sael ten toon int midden van de sael Int midden is een schael
mijn [93]	den meester van mijn hert Die altijt stoockt mijn vier en meerdert Die schoone die mijn ziel ghevanghen voert ghenoech zy liet het daer by mijn pijl ghedruckt in mijn ghemoet doen gaen naer mijn behaghen En vloeyet inde mijn en doet mijn mijn en doet mijn hert vveer open vier Cupido jont mijn jeucht Dat sou mijn leven zijn daer datmen sou in mijn stadt moeten leeren Mijn vvijsheyt mijn verstandt is minder Mijn vvijsheyt mijn verstandt is minder ick van geleyt mijn hert mijn groot geleyt mijn hert mijn groot gemoet Mijn mijn groot gemoet Mijn mannelijck gevvelt en volg is in mijn hert geschreven Dat Staet altijdt in mijn sin en is treck ick uyt mijn gemoet Heeft eenmael in mijn hert een machtich gekomen Geslopen in mijn hert sijn vleugels Mijn ambacht dat ghy siet dat draet die my mijn moeder geeft vvijckt al voor mijn handen Al vvat ben doodt al mijn leven Mijn hert al mijn leven Mijn hert verdroocht in’t verdroocht in’t lijf mijn jeught gaet my suyght hy uyt mijn sinnen end’ verstandt Mijn vier brand meer end’ meer my niet ghenesen Mijn vier dat wort dat wort gestoockt mijn vier dat brand Soo lange dat mijn vier my een my zeer swaerelick mijn sinnen Het een Dus lyd’ick in mijn hert een vriendelick brandt VVat baet mijn vvijsheydt my oft’ Als oorsaeck van mijn vier mijn vier van mijn vier mijn vier oock blussen gheboren Het is mijn lust mijn vreucht is mijn lust mijn vreucht het vier O oorsaeck van mijn vreucht o vader o vader van mijn leven O rechte doe seer vvel mijn beste Maer t’is vier vonckt in mijn hert ick magh een vonck van mijn ghepeynsen O onverberchlick van d’oorsaeck van mijn pijn By d’oorsaeck By d’oorsaeck van mijn pijn woud’ick wel den oorspronck van mijn leven Wt haren vvou gheven Op mijn beladen hert ten den prijs behaelen Mijn liefs seer claer gouden hooft vertooghen Mijn allerschoonste lief heeft en die van mijn vriendinne Daer herberght zijn eyghen erf Mijn lichten die ick die staen na mijn verderf Zy leyden self ghehadt in mijn verderf behaghen Als leven is het mijn mijn blijtschap moetse is het mijn mijn blijtschap moetse geven vreuchden zijn de mijn een ziele doet Mach voelen op mijn hert soo vvord’ herten laeten daelen Mijn leven dat ick de oorsaeck van mijn doodt soo vreeslick dronghen Mijn hert mijn hert dronghen Mijn hert mijn hert besvvijckt den in die fonteyn mijn tonghe wat besproeyen Verdroncken is mijn peert ick vvercke gedaen ick mocht mijn moeyt vvel laeten soo meerdert doch mijn pijn blijf ick moet mijn vreuchden derven docht dat waer mijn leven My docht ick gae is mijn liefd' ick moeter eerst woud' ick mijn brandt ontgaen Ick smaecke voor mijn doot die liefelicke Ick ben mijn leven quijt nu Mijn leven dat begint alst my En crijge voor mijn graff mijns alderliefsten alleen daer my mijn sorghen draghen Niet denckend’ op mijn vier niet denckend’ niet denckend’ om mijn wonden Heeft willen mijn gemoet doen staen Te trecken nae mijn hert te leyden Mijn tranen die ick stort daer Haer onbermhertich hert mijn tranen die ick u vvreetheyt en mijn lijden Mijn lijden blijft altijt en d’oorsaeck en d’oorsaeck van mijn pijn en spelen met mijn sinnen Ionckvrou dat is mijn schult hierom sal ick loope naer mijn ent gae ick gae mijn leste ganghen Of Venus sal mijn siel in haeren s’Hemels schoon ghebouvv’ mijn arme siel doen eerste plaets is mijn daer sal ick Mijn tranen voor de deur mijn voor de deur mijn bitter offerhanden
mijne [3]	vier en meerdert mijne smert oft zy int mijne waer en kan tot mijne vvensehen komen
mijnen [1]	en die om mijnen noodt te claghen
mijns [2]	den diepen grondt mijns herten laeten daelen voor mijn graff mijns alderliefsten schoot
min [13]	hy zijn eyghen min begonde te beclaeghen Die inden soeten min al levende verstout en alst de min ghebiet het in de min ghy moet geduyrich geen end de min en heeft oock schandich deel doch noodich in de min het vverck die duysselt in de min tanger vvicht De min is teer en het eygen werck van een volkomen min het met de min O vvreeden brandt Maer niet te min is zy de mijn hert te leyden nae de min de plaetse mach bevvaren van myn min
minder [1]	mijn verstandt is minder als tvvee oogen
minnaer [8]	sonder kant de minnaer heeft geen sinnen vvort voortgestout de minnaer wordt geschoten Den dickvvils om de minnaer is altijdt Dat is toegesloten De minnaer kompt oock vast het minnen De Minnaer is vermomt sijn Al dat de minnaer doet van Venus Let hier ô Minnaer op indien ghy De minnaer die dat heeft
minnaers [1]	Dat hebben Minnaers oock ghevveest voor
minne [2]	vvat sal de minne sijn my gestadich inde minne De ooghen die
minne- [1]	AFBEELDINGEN VAN MINNE- EMBLEMATA \| EMBLEMES
minnen [10]	met tegenspoet int minnen Dat selve geeft het spel der minnen Den hoep en het in het minnen De Minnaer is den bandt der minnen Ick gae van ick placht van minnen t’hooren spreken En eerst gebroght het minnen in de sin Ick sach het minnen aen het was levend'lijck nu dinck ick eerst om minnen is dat ick niet tvvee can minnen de vreucht de susters van het minnen
minsten [2]	beladen hert ten minsten van ter zy Laet my ten minsten toe dat ick
mis [1]	noch om de saecke gaet noch mis
misdaet [1]	Een yeder zijn misdaet een yeder naer
mocht [9]	Een dagh mocht ofte twee doen den schoonen glans van haer aenschouwen mocht Dat ickse mocht aensien ick soudese van zijn vriendinn’ mocht gaen ick den hemel mocht voor Iupiter bevvaeren O die hem mocht be-erven hebbe gheenen tijdt Mocht ick in die my gedaen ick mocht mijn moeyt vvel nacht wat voordeel mocht ghebeuren
mochte [1]	spraeck van Hollandt mochte leeren
mochten [1]	dat zy my mochten naecken
moeder [2]	een koppelster u moeder Ghy maeckt de die my mijn moeder geeft
moeste [1]	moghen zijn ick moeste zijn ghevanghen Ick
moest’ [1]	buyten vvas soo moest’ ick daer in
moet [22]	gaf haer goeden moet ick seyd’ het de min ghy moet geduyrich lyden Tot selve geeft ons moet neemt vvech dees doch soo vvesen moet Waerom en leert niet verhooren Ick moet doch eyndelijck int binnen is dat moet ick altijdt lyden te claghen Ick moet vveer na het mijn vier mijn vier oock blussen moet dat my verheught moet ick van buyten dat my bevveeght moet van een ander ick still’ ick moet vvel stille staen pijn te zijn moet ick vveer inden En moet geen maecht meer lange blijf ick moet mijn vreuchden derven en blijf soo moet ick doch vvel ick vlie dat moet ick selve draegen ick vlie dat moet ick selve volgen u dienaer alleen moet oock by nacht comt de duysternis moet wijcken U onbevveeghlick hert moet sonder eynde zijn soo ick sterven moet denckt eens in Die best biedt van Venus moet
moeten [2]	in mijn stadt moeten leeren en vlyt sou moeten volghen naer
moeter [1]	mijn liefd' ick moeter doch wel aen
moetse [1]	mijn mijn blijtschap moetse geven Haer vreuchden
moeyt [1]	ick mocht mijn moeyt vvel laeten
moghen [4]	ick ghevvenst te moghen vvesen En moghen vvy niet eens alderliefst altijdt te moghen zijn Om vast te moghen zijn ick moeste
moght [1]	eens quam zoo moght ick vveder gaen
mollia [1]	turpe putem deducere mollia fila Vidimus Herculeas
molæ [1]	sequuntur Iumentum ut scabræ pondera dura molæ
mon [3]	I’ay vuidé mon carquois mes deux lasses Jai change mon mestier pour celuy Je suis en mon tourment malheureux empesché
mondt [5]	Wt haeren gouden mondt als hy eens my deur haeren mondt gheslopen huysken recht gaen maecken by den mondt Wt haren blyden mondt een vvindeken vvou dau van hare mondt Mach voelen op
mont [2]	light gherust en blaest uyt uwen mont zoet die zijnen mont uyttspreedt
morghen [4]	Die morghen wederom sal comen Morghen voor den dageraet Morghen voor het Sonneschijn Morghen vroech in Venus sael
mort [1]	veux auant la mort t’enfermer en la
most [1]	Ick most my selven eerst
moy [1]	het vvas soo moy men coster uyt
my [85]	Die my heeft in haer licht dat zy my pleeght te gheven haren zoon by my wat zou verkeeren woonde vast by my wy zouden Hollandts als hy van my ginck in plaetse Sandt hy my eenen pijl het Hy heeft my eenen pijl ghedruckt Die my altijdt in vreucht Die my eerst heeft gheleert Die my eerst heeft gheleert heeft gheleert die my eerst heeft getoont locht dat zy my mochten naecken haer siel in my deur haeren mondt een kleyne vlieg’ my dunckt ick vvaer En wenscht my wenscht my toe wenscht my wenscht my toe dat voor vertoogen Als ghy my o Ionckvrou de ick haer voor my maer als ick de steden Wijst my noch eenen boer Gekropen is in my die vveygert my my die vveygert my de doot Te Te sterven vvaer my vreucht dat vvilt vier gesonden Dat my altijdt onsteeckt en Die my geschoten heeft al herbercht self in my hy heeft my my hy heeft my ingenomen Hy volchde soeten draet die my mijn moeder geeft toom en onder my doe beven Wat strijdt ghy tegen my alst’ doch soo leert ghy niet my commen teghemoet mijn jeught gaet my begeven Gheen vreught tvier end kan my niet ghenesen Mijn dat mijn vier my een fonteyne maeckt vvech vvilt zy my niet verhooren Ick van branden comt my dat Ick swemme brant die maeckt my nat Twee vieren krencken my zeer swaerelick mijn niet verr’ van my het ander is is dat helpt my oock van kant is dat comt my oock bestryden De is vvel by my daer van ick baet mijn vvijsheydt my oft’ treffelick verstandt de ghene die’t my doet Als oorsaeck het vier Dat my het leven geeft O vier blijft my maer by en by en vvilt my niet begheven O hert ick magh my al vvat veynsen ooghen Die trecken my tot haer vvanneer eylaes ick schijne my te zijn Verloren zy dat ick my self’ vind ganschelick Het gheen dat my verheught moet ick Het gheen dat my bevveeght moet van sonder haer nu ben ick sonder my Ick gae daert my ghelieft ten lesten De handt die my soo langh ghevanghen heeft gheleyt End my dat schoone licht ende soet vvas my den bandt der Vier vensters quellen my gestadich inde minne verderf Zy leyden my int strick vvie hebb’ die draeght my in haer handt ontloopen Een hevet my ghedaen het cleeft ghedaen het cleeft my in het hert ende landen Die my quetst is van groot ghewelt die my soo vreeslick dronghen Het is met my gedaen ick mocht en mach hy my niet baeten lieflick kindt die altijt woont in my die loose treken My docht het vvas in Dat heeft my eerst gebroght het vvel aen maert’docht my licht te vvesen Venus gouden tuyn my docht ick vvas waer mijn leven My docht het gingh het geen dat my doet klaegen Ick wend' my hier end' daer Ick most my selven eerst woud' dat begint alst my wilt gaen begheven hier alleen daer my mijn sorghen draghen Goddelick venijn dat my dus heeft ghewont Als of my inde nacht wat niet meer om my u hert en gae daer ghy my sent Laet my ten minsten toe myn doot vvilt my de vveldaet gheven Die my ghevveyghert was en behaecht en die my heeft benijt
myn [3]	gae ick sal myn hert uytlanghen En vvoonen naer myn doot vvilt my mach bevvaren van myn min
mynen [1]	borgery bequaem naer mynen sin
myrten [1]	Van myrten die den soon