Jan van Hoogstraten, Zegepraal der goddelyke liefde (1709)
Table of contents ↑Genees my Heere, zoo zal ik genesen worden [39]
XXXIX.
Genees my Heere, zoo zal ik genesen worden.
Libera me de sanguinibus.
Liefde is de beste Heelmeester.
Verlost my van de Bloedschulden, &c.
XXXIX.
GEZANG.
Wyze: Verlaat ge dus uw eygen Ziel, &c.
VErdryver van myn zielensmet ://:
O Liefde! zal ik zyn ontbonden?
En van uw hand weerom gered?
Tap af de Bloedwel myner zonden.
Ontsla my van 't besmetlyk bloed,
De hinder ://: van myn kuis gemoed.
Zult gy weer myn Geneesheer zyn ://:
Zoo sta ik vast op uw medogen.
De werrelt brouwt my deze pyn.
Die beul zweeft stadig voor myn oogen.
Die lagt om myn ellende, en straf,
O Liefde ://: weerd hem van my af.
Gewillig geef ik 't heylloos bloed ://:
Dat my de wellust dreef in de aderen.
Schenkt gy my een vernieuwt gemoed,
Daar geene listen in vergadren,
Zoo zal ik eerlang witter zyn
O Liefde ://: als sneeu, hoe vuil ik schyn.
Ach! dat verligt myn zielensmart ://:
Nu zakt uit deez geopende ader,
De Moord-en roofzugt my van 't hart:
De wellust schroomt dat zy my nader.
Gy hebt myn ziel van Haat gered,
En Liefde ://: voor 't onkuysse bed.
Zoo 't hart nog verder kwaad besluyt ://:
O Liefde! laat myn bloed vry stroomen.
Zoo 't oog my ergert, ruk het uit.
Best dus in Gods Paleyz gekomen:
Als onverminkt, en wel gedaan,
In 't Eewig ://: jammerdal gegaan.
Zoo word myn Bloedschuld eens betaalt ://:
En ik, van 't vuyl der snoode zonden;
Wanneer myn boete zégepraalt,
Voor 't alziende oog weer reyn bevonden.
Gelukkig, die in ware boet
O Liefde ://: dus zyn schuld afdoet.
Schroom voor de Boete niet, hoe streng ze valt, en straf,
Dus Waste Magdaleen by God haar zonden af.
Wyze: Verlaat ge dus uw eygen Ziel, &c.
VErdryver van myn zielensmet ://:
O Liefde! zal ik zyn ontbonden?
En van uw hand weerom gered?
Tap af de Bloedwel myner zonden.
Ontsla my van 't besmetlyk bloed,
De hinder ://: van myn kuis gemoed.
Zult gy weer myn Geneesheer zyn ://:
Zoo sta ik vast op uw medogen.
De werrelt brouwt my deze pyn.
Die beul zweeft stadig voor myn oogen.
Die lagt om myn ellende, en straf,
O Liefde ://: weerd hem van my af.
Gewillig geef ik 't heylloos bloed ://:
Dat my de wellust dreef in de aderen.
Schenkt gy my een vernieuwt gemoed,
Daar geene listen in vergadren,
Zoo zal ik eerlang witter zyn
O Liefde ://: als sneeu, hoe vuil ik schyn.
Ach! dat verligt myn zielensmart ://:
Nu zakt uit deez geopende ader,
De Moord-en roofzugt my van 't hart:
De wellust schroomt dat zy my nader.
Gy hebt myn ziel van Haat gered,
En Liefde ://: voor 't onkuysse bed.
Zoo 't hart nog verder kwaad besluyt ://:
O Liefde! laat myn bloed vry stroomen.
Zoo 't oog my ergert, ruk het uit.
Best dus in Gods Paleyz gekomen:
Als onverminkt, en wel gedaan,
In 't Eewig ://: jammerdal gegaan.
Zoo word myn Bloedschuld eens betaalt ://:
En ik, van 't vuyl der snoode zonden;
Wanneer myn boete zégepraalt,
Voor 't alziende oog weer reyn bevonden.
Gelukkig, die in ware boet
O Liefde ://: dus zyn schuld afdoet.
Schroom voor de Boete niet, hoe streng ze valt, en straf,
Dus Waste Magdaleen by God haar zonden af.
TOEPASSING.
ALs 's mensen hulp ons valt te zwak
Laat gy ons uwe hulpe blyken
En red ons van het zonden pak
Waar onder duizende bezwyken
ô Liefde Gods; die aan myn zy
U staag bevind vol mededogen:
Waar mé betaal ik de artseny
Door u verkregen uit den hoogen.
Ontlast gy my van 't zondig bloed!
Ik schenk u myn verniewt gemoed.
ALs 's mensen hulp ons valt te zwak
Laat gy ons uwe hulpe blyken
En red ons van het zonden pak
Waar onder duizende bezwyken
ô Liefde Gods; die aan myn zy
U staag bevind vol mededogen:
Waar mé betaal ik de artseny
Door u verkregen uit den hoogen.
Ontlast gy my van 't zondig bloed!
Ik schenk u myn verniewt gemoed.