Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

d'aenneming [1]	D'Aenneming tot kinders is uit Liefde
d'aerd [1]	Is d'aerd
d'aerd' [1]	Nogh delft in d'aerd'
d'aerde [6]	Ik walg van d'aerde en alle schepselliefde al te log gedurigh helt naer d'aerde HEt logge lichaem zakt naer d'aerde de schup nogh d'aerde heeft gevoel Van d'aerde en al het Behoudt en slyt de levenskracht zelfs d'aerde
d'aerdsche [1]	Graegh d'aerdsche lusten had gebluscht
d'aertsheit [1]	een' staet dien d'aertsheit niet erkent
d'aertspriester [1]	D'Aertspriester is die 't vuur doet
d'afgelede [1]	myn hooft na d'afgelede pyne
d'akker [1]	het hart zelf d'akker dien men bouwt
d'allerbeste [1]	O morgestont van allen d'allerbeste
d'allerfelste [1]	Als d'allerfelste hamerslagen
d'allerkleenste [1]	't licht wraekt d'allerkleenste smetten
d'ander [1]	Doorkoestert d'eene als d'ander
d'andere [1]	in hem kon d'andere evenaren
d'andre [2]	Aen d'andre uw goetheit die en stuw met d'andre hant
d'arbeit [1]	lastigh werk daer d'arbeit onder zucht
d'armoede [1]	't mild aen d'armoede overdoet
d'asch [1]	het lyf in d'asch geleit
d'assche [1]	Dat onder d'assche zou versterven
d'avont [1]	Maer d'avont ryst wanneer de
d'eene [3]	en beschout aen d'eene zy myn vlekken Met d'eene en stuw met Doorkoestert d'eene als d'ander
d'eer [2]	Met Jakob d'eer van alle worstelaren onrecht Nydt van d'Eer en van de
d'eeuwigheit [1]	Zal d'eeuwigheit volmaken
d'enge [3]	't hemelpadt door d'enge poort smallen wegh door d'enge poort gy leedt en d'enge baen
d'englekoren [1]	Zy mengt haer stem met d'englekoren
d'enkle [1]	Haelt niets by d'enkle min
d'olyf [1]	D'olyf groeit waer de palmboom wordt
d'olyven [1]	D'olyven groeien aen het kruis
d'ongelykheit [1]	D'ongelykheit wordt geslecht
d'ongeschape [2]	Maer d'ongeschape stralen Dat Spiegelglas daer d'ongeschape stralen
d'onzuiverheit [1]	En laten my d'onzuiverheit
d'ooren [1]	Door d'ooren
d'oosterkimme [1]	als gout aen d'oosterkimme pralen
d'ope [1]	zich alleen in d'ope bresse stelde
d'overwinning [1]	Met d'overwinning vry van tucht
d'uiterste [1]	en ziet op d'uiterste enden
daar [1]	vlerken De cyffers daar * by staat
dabit [2]	Quis dabit capiti meo aquam Quis dabit mihi pennas sicut
dacht [1]	Helaes ik dacht my sterk maer
daden [1]	ik tracht maer kome tot geen daden
daeglyksch [1]	Godts Geest zyn daeglyksch onderhoudt
dael [1]	Dael Gy dan neêr en stil
daelt [1]	Daelt van het hooge hemeldak
daer [54]	is 't al daer buiten niets te Daer ryst uit deze duisternis Daer moet geweent Daer moet veel smert en pyn DAer ik u voor myn deel het euvel zit daer binnen Daer komt myn Liefste en reikt Daer zie daer zie ik myn' Daer zie daer zie ik myn' Daer alles zich ten lesten heen Daer ik naer toe ga streven Deze blinde die daer wandelt Ik val daer heen van schrik O zalig lot daer ik my zelf schaduwen en zitte daer onder Hoogl II Daer Gy gewont aen handen en Zy zullen daer door u gekoestert Daer kruit noch loover schynt te Daer zyn myn handen Breek dees DAer is eindlyk myn Beminden Daer myn bange ziel naer haekt Daer is myn vaderlant Wat is 't daer boven vol van Daer weereltlingen niet van droomen Of daer ik als myn Daer Godt het allerhoogste Goet Daer alles zyn gezel met liefde Daer is misschien een storm te En toppunt daer wat ooit van Daer is geen andre 't Heiligh DAer is geen rykdom geen gewin Dat Spiegelglas daer d'ongeschape stralen Daer yder zich 't genieten van Op dat van daer de koesterende stralen Daer wil zy ons in koestren Gelyk een spiegel daer de stralen Daer zal die looze my niet langs den wegh daer 't pluimvee pikt Daer 't eeuwigschynend hof der hoven Van uwe min daer 't hart zich Is lastigh werk daer d'arbeit onder zucht Daer wellust aen den eik van Of toeven daer gy zelf my Daer waterval nogh waterbron Daer Jakobs niet by halen kon waer men lieft daer leeft men Langs paden daer de doren groeit Wie hoopt niet daer Gy 't al Daer ik alles mêe vermoge Van Englen daer 't zyn oorsprong Daer de boom des Levens bloeit Of veel eer daer in verzinken Daer Godt zyn kinderen beproeft Der bruiloft daer de Hemellingen
daet [2]	en trou in daet en mont Terwyl de daet
daeu [1]	Gelenigt door haer daeu en zonnelicht
dagelyksch [1]	Groeit dagelyksch en kent in
dagen [3]	Zyn myne dagen niet weinigh Houd Ik sleet myn dagen in geween Geef vasten vrede ik zal myn dagen
dageraet [1]	Van ver te zien den dageraet
dagh [7]	Om dagh en nacht my De dagh klaert op Geen dagh die ooit myn tot dat de dagh aenkomt en de EEn heldre dagh pronkt met de ryst wanneer de dagh gaet dalen zoo dra Godts dagh de zon van
dak [1]	Of schuilende onder 't zelve dak
dal [1]	door bosch en dal en beemden
dalen [2]	d'avont ryst wanneer de dagh gaet dalen Alziende Ooge ons in den boezem dalen
damp [1]	Door damp of wolk haer
dan [74]	Dan aerdsch genot een kort onzeker Dan zal ik in geene eeuwigheit niets Ei boet dan myn verlangen Dan werke ik voorts gerust en Gedenk dan dat ik stof Kent myne ziel dan deze smart houde ik anders dan geween Houd my dan in 't verborgen Dan ga ik voort van kracht of is hier dan geen vlucht 'k Zie niet dan vuur en weerlicht Wel aen dan sla dees blixem gy my ontwar dan myne strikken was 'er hier dan geen belooning Dan zal ik niet gelyk voorheen langer nu behagen dan alleen gy maer helpt dan kan 't my Dan wiert ik nooit door valsch Hem opgevolgt dan eige zinlykheden Dan zal het nooit myn Lief Dan is het nogh met smetten Dan vinde ik al te droeve Dan geeft Hy my voor dit hulp myn Godt dan uwe sterkte Ei help me dan ei help me hem wel aen dan 't pak Hem niets zyn dan beuzelingen Dan in 't genot van myn' Dan wyder uit myn Lief Dan u alleen myn Bruidegom myn Dan in den dienst van uw' Kan ik dan dezen wegh niet Dael Gy dan neêr en stil kan door niemant dan door U verlossing Dan Hem beminne en niemant hulde Dan Hem bewyze o smartelyk verlangen Gevoelde ik dan myn jeucht wiert Dan zoude ik eens vrymoedigh binnen Dan waert Gy eens geheel myn Dan zoude ik onafscheidbaer U genieten Dan vreesde ik nooit voor onheil Dan aen de hemel-kusten Dan in 't genot van haer' Dewyl dan Groote Godt 't Dan zal ik nooit van U Dan schult waerdoor uw gramschap wordt Om niets dan U alleen te Die waerheit Schep dan moedt en nêergebogen Recht dan naer deze maet Ontmoette ik nooit dan nu nu Gy zie nu klaerer dan voorheen uit myn eerst hier en dan hierna myn têer Te wandelen Dan zal my nooit Ontdekt Gy dan myn feilen door Dan blyft uw wet myn lust Vermoogt gy Hem dan kan geen ramp Dan om zyn vrucht Zy is sterker dan der kinderen Liefde zaet geteelt steekt dan het hooft Liefde is sterker dan de doot En dan met smarten laten Dan voelt de gront zelf smert ontglydt den arbeit dan zyn wicht Dan teelt die Zon een ryken Gekent dan 't geen de levenslucht nu in dan uitgehaelt Dan zal ik vroegh te werk Veel meer dan waer men leeft Nu lusteloos dan onvermoeit Dan ademechtigh en verlegen haer hart ontsteken dan de vlam blinkt veel schooner dan te voren Meer waerdigh dan al 't aerdsche Dan zullen wy de wieken deelen
dank [1]	Dank uwen Bruigom die zoo trou
dank' [1]	U eeuwigh diene en uwe liefde dank'
dankbaerheit [2]	Tot dankbaerheit aen oudren magh De dankbaerheit en wyk geen
danke [3]	En danke uw goedertierenheden Hoe danke ik u voor Ik danke U uit myns
das [1]	Das 's nu gedaen
dat [121]	Tot dat zy na veel leste een Licht dat zyne stralen Jezus neem op dat zy niet vergaen Dat ik plach te beminnen Gedenk toch dat gy my als Op dat ik als een Gedenk dan dat ik stof en Op dat ik niet in Is nu alleen dat ik uw krygsgevangen Dat Gy u afkeert van myn Och dat myn hooft water Dat vlietende met zacht geschater my zelve op dat ik vry en my verbergde tot dat uw toorn zich my af op dat ik my een Op dat ik my door O dat zy wys waren Och dat myne wegen gericht Van myn ziel dat Gy haer gangen Dat geen doornen my beschaden Dunkt my dat voorzichtig handelt uwe sporen op dat myne voetstappen niet Op dat ik leun' myn oogen af dat zy geen ydelheit uwe inzettingen op dat ik niet beschaemt schrome ik niets dat myne min weerstaet Dat allen angst en smart en Myn Bruigom dat ik nimmer van Dat al te log gedurigh helt Op dat ik niet bezwyke Och dat gy my als borsten myner moeder dat ik u op Of wiltge dat uw Bruigom lydt myn vermaek is dat myn Liefste my Op dat Hy dus geheel Dat vreemt en van de hant Niets is er dat my streelt hem aen- zeggen dat ik krank ben Dat gy hem aenzegt hoe ik Maekt dat hy kome ik de lelien tot dat de dagh aenkomt toeven hier tot dat de koesterende stralen Op dit kompas dat myne werken Dat nimmer van my scheî Uw' liefde-glans dat nimmer zyne stralen O wee my dat ik een vreemdeling ben in Mezech dat ik in Kedars Dat worstlen met my zelf die wanhoop houdt is dat ik zelve niet Op dat Hy mynen lust Laet los op dat de vlugge veder op Of magh dat nogh niet zyn is het water dat myn leven noemen durve om dat ik nu niets Dat schaduw wekt hoe luchtigh 't van myn gemoet dat U geviele Dat my geen scherm afweerde of Och dat my iemant vleugels Dat weergalmt van uwe eer Om dat Gy 't al Och dat myn ziel zich wellust is alleen dat ik in vrêe Ik hebbe niets dat ik myn eigen Geef dat ik alles wat 't heiligh spoor dat uw volmaekte wet Dat Gy o Jezus haer ontfangen Op dat Hy ook myn De liefde kan dat Licht genaken Des derden hemels dat gepsalm Dat allen tegenstant verwinnen Dat Godt den doot des zondaers Hem lief om dat gy Jezus mint maer getrou op dat zyn macht u Myn Liefste dat dees schildery Op dat ik nooit U Op dat ik nooit van Dat mynen wil en uwen plicht de streek langs dat volzalig padt kracht om langs dat spoor Gelyk dat overdierbaer pant Dat Spiegelglas daer d'ongeschape stralen 't enkel Een dat geen veranderen Gelyk een Rondt dat ongeschonden 't SChynt vreemt dat twee door eene Dat yder wil verliezen om te En dat by stuk nogh Dat is uw wonde waerdigh Weet dat dit vuur zich Voor dat de zon ter Dat eeuwigh pronk' met vastbestorve wanden Gebeuren magh dat gy met uw' Op dat van daer de Dat haer geduurigh toe blyft lonken Op dat gy dus van Dat was wel zoo maer 't van 't zwaert dat uwe ziel doorgriefde Dat snoodt gedrocht staegh loerende op duurt het lang dat ik Op dat de twist verscheide Dat nu al 't oneven tart En dat geen dootsche vaek mikt en treft dat doelwit met den Dat kan de vlam zoo wel Dat onder d'assche zou versterven Dat is de burgh wiens burgerrecht Dat ik de weerelt dus ontweken Och dat dit eeuwigh zy HEt beste zoutvat dat het zout is 't zout dat ons behoedt behaegt U om dat merk In 't hart dat hoopt gelooft En mint op dat de ziel niet Dat Gy myn smetten overziet Dat al myn schat by Godt Om dat ik Hem beminne Op dat het zich naer Ik haet dat ondier op 't Nogh vinde ik dat myn liefde schuw Op dat zy nieuwe krachten der Liefde is dat twee Een worden Dat was het oogmerk van haer
de [356]	Den doren die de hant quetst Hoe al lagen al de straten EErst wordt de ziel van Godt De banden die de weerelt breidde De banden die de weerelt breidde Oogh zie door de wolken heen het stallicht van de weerelt ben zelfs tot de doot toe zwak De weerelt en myn zinnen Doet zien de weereltsche ydelheden O Behouder van de menschen De droefheit heeft my 't hart zacht dit zyn de liefde-merken DE strikken van de helle en DE strikken van de helle en van helle en van de doot De hel dien beuit och red erkenze Ei werp de veder Geen vonnis naer de strengheit van uw Laet my de watervloet niet overstroomen overstroomen en laet de diepte my niet De donder klatert my in 't De blixem luikt myne oogenleden De winden snorren door 't gehoor En strooien door de lucht myn beden Gekaetst gefoltert van de golven En stil de storremende winden De Ziel De Ziel De doot verrast zie den doot de hel den hemel Is dit de vrucht van 't Want uit de doot is 't houde me aen de wet dient het vleesch de weerelt en de de weerelt en de zinnen Zie van ver de reukeloozen Tuimlen van de hoogten af zien hy volgt de koort 't einde van de baen kracht blyve ik de krachten u zelfs in de felste smarten eeren De dagh klaert op ons vernachten in de dorpen Hoogl VII broeder waert zuigende de borsten myner moeder ik u op de straet vonde ik Ik kon de stormen tegenstaen Gy zoudt zelf de winden sussen zal nu al de banden scheuren En met de doornen in het opstaen en in de stadt omgaen in stadt omgaen in de wyken en in wyken en in de straten 'k zal Ei luister maer de stilte geeft u Hy zelf verstrooit de dikste duisternissen en wakker op de wacht Ging zoeken door de wyken en de de wyken en de straten My moeien met de minste aenkleventheit De hoop is lichte last De blixems en de baren De blixems en de baren De schaduwen en offere offeranden hout waer aen de vruchten bloeien kieze u voor de heldre zonne-stralen vreemt en van de hant als vreemdling by de vreemden gylieden my met de fleschen versterkt my versterkt my met de appelen want ik me al in de vaten De ziel het lichaem te verlaten die weidt onder de lelien tot dat lelien tot dat de dagh aenkomt en dagh aenkomt en de scha- duwen vlieden ik ben heel de zyne hier tot dat de koesterende stralen De Heer van alle heeren DE doot heeft my omvat 'k Quis me liberabit de corpore mortis huius NU zal de hoop my niet De hoop geeft vleugels om te zal ik door de wolken streven De weerelt die gelyk een last los op dat de vlugge veder My opbeure en de lucht doorklief myne ziel uit de gevangkenisse om uwen Educ de custodia animam meam hart schreeuwt naer de waterstroomen alzoo schreeuwt Verlangt zoo naer de waterbronnen De wellust van myn hart de van myn hart de wellust van myne door ik welgemoet de rechte baen Gy my maer de kracht van uw Bezetten weet de zon met hare Te boren of de randen te bepralen Zoo praelt de glans der ongeschape jeucht wiert als de jeucht Dan aen de hemel-kusten De stryt is doorgestreden ver- langen naer de voorhoven des Heeren der harten op de ber- gen der Voortrennende op de bergen Myn verblyen My aendoen met de minste hartepyn Wie zou de weerelt blyven minnen DE ZINNEBEELDEN VAN OTHO VAN VEEN VAN VEEN OP DE GODE GEHEILIGDE LIEFDE DE Liefde dringt door al wat stael voelt zelfs de pylen van den De dorre stroohalm zoekt het amber En wie meldt de boomen die of Die voor de weerelt zyt geweest De deucht en waerheit houdt verplicht Neem Gy geheel de heerschappy De liefde kan dat Licht genaken Zoo zal de Schepper van 't De Vader der bermhartigheden door 't geloof de Bron en Ader De boetling die de Heilant Hem De boetling die de Heilant Hem komt ja myn ziel De Godtheit zwoer en De boete in 't hart eischt De Liefde is Recht De ziel tot Jezus Jezus tot de ziele De liefde die ik eische is leert het middelpunt de streek De ziel tot Jezus Jezus tot de ziele De Liefde is Eeuwigh Zoo is de Goddelyke min En ik de myne aen dien Godt ik voel de wonden te minnen en de glori van uw' Gedragen door de rechte hant De Liefde onderwyst wyze u met de hant Toone u de streek langs dat De Ziel zal my nooit de lust De poort is eng maer wyt De Liefde is de Dierbaerste Schat De Liefde is de Dierbaerste Schat De volheit aller zaligheden schat rust in de kist De Liefde is zuiver dagh pronkt met de zonnestralen d'avont ryst wanneer de dagh gaet dalen De Spiegelglans beschaduwt van den nacht Bezoedlen 't hart De wortel schynt hier De stam besmet de vruchten wrange De stam besmet de vruchten wrange druiven De Liefde moet van wederzyde komen 't zuiver hart de pyl niet is Voor dat de zon ter kimme vol wierooks door de stralen GElyk verschil de harten deelt zoo het ga de rampen kan vergoeden Terwyl de daet De Liefde ziet hemelwaert Want wie de weerelt heeft voor hart en al de zinnen dat van daer de koesterende stralen DE Liefde gloeit van alle vuuren Haer brantstof kan de vlam verduuren een spiegel daer de stralen Ofschoon de hitte blyf vermeêren licht zelfs van de zonne scheidt De Ziel De pynen die gy leedt en langs u om de voorgestelde weelde Myn liefde streeft de liefde van alle De Ziel De punt van 't zwaert dat Liefde is de bant der volmaektheit Is nutloos zoo de Liefde alleen al Niet sluit De Liefde als Godt streelt haer maer de waerheit zy bedekt dra Godts dagh de zon van licht De rechte band veel meer zal en haer' plicht de blyken geven De Liefde alleen braveert verstant geloof Zy overwint de Natuur De bliksems sissen door de lucht bliksems sissen door de lucht neemt uit vrees de vlucht is sterker dan de doot Alleen de voedster van myn Ik volg de leiding van uw ZOo zaeit de Liefde onsterflyk zaet De Zoon des Opperlantmans gaet na besproeiende al de voren levend water uit de bron en koestert met de zon Niet in de vleeschelyke lusten den waschdom om de vruchten De schaemle elende bidt een stuk om nootdruft langs de baen De kindernoot De Naesteliefde ontsluit haer hant Nydt is de schaduw der Liefde Eer met recht de schaduw van de de schaduw van de Deucht d'Eer en van de stralen staegh loerende op de besten mist zyn wit de boogh verlaet de de boogh verlaet de handen oogh den arm de stale speer 't Vergif de tong de scherpte Vergif de tong de scherpte zyne tanden het ploegen om de vrucht Nochtans de schup nogh d'aerde Dan voelt de gront zelf smert Is arbeit die de ziel houdt in De spade stiert en dryft den De Liefde alleen geeft vele goederen De gierigheit zocht meer tot meer Al voelt de Liefde bang te De felle wedersmart DE Liefde en Vrêe vereenen hant D'olyf groeit waer de palmboom wordt geplant De rust beschaduwt beide Op dat de twist verscheide De min teelt vrêe de vrêe min teelt vrêe de vrêe volmaekt de de vrêe volmaekt de min Van heiligheit de gangen gaen gewis Hoop de beste Voedster der DE Ziel zocht overal haer voeder valtze aemechtigh aen de borst Terwyl de liefelyke lonken een edel hart de laegheit Godts zuivre min de traegheit De ziel in eenen lagen stant Hy sluit de deur van zyn Zelfs de lyn niet stiert Door de Liefde en 't dan 't geen de liefde-smart bezait langs al de sporen De Liefde ontziet De waessem uit het water opgehaelt De levenslucht nu in dan uitgehaelt Behoudt en slyt de levenskracht zelfs d'aerde En omkeert in de moeder die hem Godt geeft de ziel de ziel geeft de ziel de ziel gaet weer Tot U de bron waeruit ik De vrucht die gy zelf plantte De Liefde is stantvastigh met uw vork de kolen Maekt Salamanders van de harten houdtze wakker op de been met uw mes de banden Te scheiden die de rechte handen De Liefde bouwt zelf zich niet de steenen uit te De lucht inademe en bewierook' met De Geest moet boven staen Geest moet de Ziel verquikken Verzamel zoo de zielen Godts Liefde geeft de ware veiligheit De doot staet klaer met haren En komt de ziel ontydigh eischen Dit water sterkt de flaeuwste leden Dit water stilt de ziele-smarten Uit minzucht die de lêen De Liefde blinkt onder alle deugden En om de zon zyn licht De glans der deugden die haer Langs paden daer de doren groeit De Liefde neemt den hoogen hemel Niets wederstaet de krachten van de de krachten van de min Hy leent de pyl en stelt De groene lauwer krake en beef De proef versterkt de voorspoet zwakt De proef versterkt de voorspoet zwakt Myn Bruidegom de lust van myn Breekt zelf de maet aen stukken hart ontsteken dan de vlam Al blies de wint van tegenspoet De vlam mocht stoppelen verteren Dat kan de vlam zoo wel zal my by de kolen warmen leid my by de handt Ik haet de weerelt om den Dat is de burgh wiens burgerrecht Dat ik de weerelt dus ontweken Gewis de handt die my De strael van 't aldoorstralendt Oogh Terwyl de smart my 't Ik voel de werking van uw De stoving van uw liefde-vuur is ongebaent voor de Liefde Op de hoop van vluchtigh is 't roer De liefdewinden Zy zouten de godvruchtigheit die zich van de weerelt spanen Het zout de ziel het zout Zy haet de Vrees DE Liefde weet van hopen niet De vrees ten deuren uit Den Godtsdienst aen de wanhoop voor de de wanhoop voor de smarten De Liefde sterkt de Godgewydde harten De Liefde sterkt de Godgewydde harten De veege vrees verliest De vaste Liefde kiest mint op dat de ziel niet af Liefde is de gelukzaligheit der Ziele De Ziel Gy zyt de kracht van 't Ik houde de rechtmatigheit De Ziel Gy zyt de lust van myn met mynen geest de waerheit zonneglans haelt by de heldre klaerheit De dankbaerheit en wyk geen hemellingen De Liefde kan door alle starren Zoo veel de krachten kunnen dragen Dan zullen wy de wieken deelen Hoe 't eens de zaligheit kon krenken De Hoogmoedt is 't vergif der Leer my de beste wegen gaen Gy opende de levens baen De wegh naer 't eeuwigh vaderlant Zonder Liefde is de Ziel doot gaet het als de Liefde rust De ziel in slaep te zyn wekt en heelt de kranken Gelyk het mes de wyngaert-ranken Uw stael doorwondt de stale harten Die wonde heelt de zielewond Liefde is de bron en ader Daer de boom des Levens Dit 's de bron van alle En versterken in de deucht alleen zyt heel de bron Gy alleen de levenszon De Hoop heeft uit wanneer wy De Liefde blyft Zy is de zuster van Godts Zy trouwt de beste rechte handen Lang waert gy de volmaekte regel een zeeschip door de baren De ziel vereent met haer' Beminden Dit is de volheit aller vreugde Dit is de voorsmaek van 't Der bruiloft daer de Hemellingen Liefde is de vervulling van de de vervulling van de Wet DUs is de heele wet volbracht De Rede en Godtsdienst beide nooden Uw Liefde heeft de Wet vervult Zyn Kracht de ziel van uwe vler en vlerken De cyffers daar * by staat moeten de regels van onderen
deed [1]	Niets deed gy door uwe
deel [5]	u voor myn deel hebbe uitgekoren En kies den arbeit voor myn deel Gy zyt alleen myn deel levende fontein myn deel myn lot En dat by stuk nogh deel
deelen [2]	min myn ziel in al haer deelen Dan zullen wy de wieken deelen
deelt [4]	Gy deelt uw liefde mildlyk Men deelt men meerdert met GElyk verschil de harten deelt Gy deelt alom uw geuren
dees [23]	Dees vruchten die Gy zelf geplant laet my nooit dees wisseling berouwen WIe stort dees regen uit den Dees tranen worden levendt water 't vruchten draegt Dees ziekte maekt gezont aen dan sla dees blixem louter my Aemechtig in dees ruwe renbaen loopen strek my in dees kinderlyken stant Myn Bruigom laet dees vrientschap eeuwigh duren Dees lommer kan myn' aendacht best Dees trou breek nooit in tween Hy die dees vreemdlingschap gehengt Door al dees dwarsche wegen spoeien Want zoo dees bange bant nogh myn handen Breek dees keten Dees nare kluis Myn Liefste dat dees schildery Myn Liefste laet dees trou nooit breken Dees valt die neemt uit vrees Dees druk verquikt dees laegte hoogt Dees druk verquikt dees laegte hoogt Dees trou kan alle zuur verzoeten Dees trou kan alle schade boeten
defecit [1]	Defecit in dolore vita mea et
deficit [1]	virtutum Concupiscit et deficit anima mea in
degen [1]	Zy siddert voor dien uitgetrokken degen
dei [2]	ante fa- ciem Dei Psal 41 Sol mentis Amor Dei
dek [1]	OCh dek en wend myne
dekt [1]	Beschynt en dekt my met haer
delft [1]	Nogh delft in d'aerd'
delicta [2]	insipientiam meam et delicta mea à te et dimitte universa delicta mea Psal 24
delven [1]	HEt delven en het ploegen
demergat [1]	Non me demergat tempestas aquæ neque
den [132]	Geene aerdscheit kan den ryksten mensch meer Den doren die de hant quetst u begeert in den nacht Ezaï XXVI en myne schul- den zyn voor u uw Aenschyn met den nacht Gy kunt alleen den weedom keeren En kies den arbeit voor myn ver te zien den dageraet dees regen uit den hoogen red my uit den schoot Denk aen den stryt dien Gy Maer voor den mensch voor my minnares die door den doot te sterven Ik zie den doot de hel doot de hel den hemel Zien schittren uit den glans van 't Die den weg wyst Blinde ik me om den slagh 't ontgaen Den blixemslagh den slagh van uwe Den blixemslagh den slagh van uwe my krachten op den duur 't met u den weereltlyken slommer recht Is dit den bant voor 't licht den nacht myn vertrouwen op den Heer HEER Ps ziel verquikken in den noodt Die in den hof myns Liefsten nevens U in den hemel nevens U lust my in den hemel noch op Dan in den dienst van uw' gewoont by die den vrede haten Ps 'k ben in den doot besloten zyne armen uit den hoogen My aen den voet hangt trekt Door wolken die den heldren hemelboogh Ja van den Hoogsten zelf Dit Ik trek den hoogsten peil die rustende in den schoot de pylen van den steen Den zeilsteen dien het kust door Of dorren naer den stam dien zy Ootmoedigh den aenbiddelyken troon wil met U den kruiswegh gaen Verlicht den nacht van myn mynen wil Verbreek den bandt ooren dronken ooit den galm Verlaten op den gront gevallen Der Liefde den ontferremenden Vader Dat Godt den doot des zondaers minne oprechtheit in den gront Maer haet den rok der Farizeuwen reinigen om U den Heer der heeren Den smallen wegh door d'enge poort vleesch en bloet den post Een welbron van den overvloet Spiegelglans beschaduwt van den nacht kaf moet voor den wint verstuiven U Ik heb den overvloet In schynen toont den wegh om niet Verteerze ook door den gloet der zuivre door hy zelfs den naem van Izrel schicht Hem in den gront Den wint ten trots Men rekt den nek dus van Ooge ons in den boezem dalen Beneden in den gront des harten zie altyt naer den Hemel Den aert zoo dra Godts dagh Zy zaeit in den Geest Nogh langs den wegh daer 't Of in den doren die 't Wacht naer den waschdom om de Maer Liefde van den Hemelgeest En in den wellust van 't Uit haren in den korf en hant vuur het oogh den arm de stale Daer wellust aen den eik van hoogmoet stiert en dryft den ploeg door 't Hoe zacht ontglydt den arbeit dan zyn Tot glori van den Leenheer van 't Maer wellust in den dienst van zulk Het siert den schedel Kastyding komt den kindren toe Den godtsdienst toegeheiligt Zy zweept den al te loggen Den dierbren tyt te doen verquisten helpt wel op den kruiswegh voort En in den al te laten In den wille en in Liefde baent den wegh tot Godt KEert alles tot den oorsprong van zyn Gelyk een tak den zegenryken stam Het water en den wint ten trots 't midden van den gloet En wek den brant uit duizent geen bezwyken in den brant Tot in den hoogsten trans Den wierook dien ik spreidde Ontzien of om den flikkerglans Zich wagen in den strydt Zy lescht den dorst Der Wysheit van den wysten Rader Den dorst tot in alle eeuwigheit De Liefde neemt den hoogen hemel in dat doelwit met den schicht Z'ontwapent zelfs den onverwinbren doot bruit zy zal den eerprys stryken Den Leitsman ter volmaekte zaligheit een onwêer uit den westen My op den gront en dreigt gront en dreigt den doot Den boom des levens vry van en bladen op den akker trap ze met den voet geen winden uit den hoogen Gy zult den Hoogsten wierook zwaeien de weerelt om den hemel Den wegh van zyne lievelingen Den wegh dien alle vromen gingen Den rechten hemelweg blyf gaen Den wellust niet van zuivre liefde Den onverbreekbren echtebant U heiligde op den reukaltaer geen zeilen in den top Op den ongebaenden plas ziel het zout den geest Den Godtsdienst aen de wanhoop voor Hebt my den wegh der Waerheit Zy haet den Hoogmoedt Gy my uit den slaep gewekt Die den waschdom kan verleenen Zy biedt den Hoogsten offeranden
denk [1]	Denk aen den stryt dien Gy
denken [1]	'k Zal denken zoo Hy spreekt
denkt [1]	Verbittert denkt geen quaet voor
deo [3]	Mihi autem adhærere Deo bonum est ponere ponere in Domino Deo spem meam Psal Sternit iter Deo
deosculer [1]	te foris et deosculer te et jam
der [59]	flaeute o Heer der heeren doen O menschenhoe- der waerom hebt Gy slavin ja minste der slavinnen Banden der helle omringden my O broeinest der gebreken Der onbesmette stralen In een der dorpen Laet myn Der eigeliefde en stil en stom die 't gezicht der ziele ontsluit Der morgezonne als gout aen d'oosterkimme uit deze bron der liefde uit mededoogen heeft dit kleet der scheidinge opgehangen praelt de glans der ongeschape Zon Der arenden vernieuwt door al myn Als die der vogelen woningen o Heer der heirscha- ren myn O Heer der heierscharen Heer gelyk een welp der harten op de de ber- gen der speceryen Hoogl VIII O Toevlucht der boetvaerdigen dien 't Der eigeliefde die my plaegt De Vader der bermhartigheden Der Liefde den ontferremenden Vader Der huichelaren stuur nu voort haet den rok der Farizeuwen U den Heer der heeren Het Loon der Liefde is heerlyk Der zuivre trou van u myn door den gloet der zuivre vonken Deucht het Kenteeken der Liefde Der Liefde in brant Der zonne in 't punt zich Der ongeschape Heerlykheit is sterker dan der kinderen Liefde jegens is de bant der volmaektheit Der armoede of het lyf ten 't eeuwigschynend hof der hoven is de schaduw der Liefde Al 't heil der weerelt Der ziel belust op eeuwigh heilgewin Der slagen in haer hart Der Liefde laeft haer beide eenzelve de beste Voedster der Ziele Der Hope op Godt en zuigt Der zoogster haer in 't harte Der Schiltpadde en haer' loomen tredt Der vlamme uit wreetheit aengeboet Der Wysheit van den wysten Rader voor 't licht der zon moet zwichten uit deze bron der lichten De glans der deugden die haer Uit deze zon der deugden halen is het zout der Ziele houdt het licht der zuivre hemelstralen is de gelukzaligheit der Ziele my den wegh der Waerheit aengewezen is 't vergif der zinnen Het oogmerk der Liefde is dat Der bruiloft daer de Hemellingen
derden [1]	Des derden hemels dat gepsalm
deren [4]	maer op geen onweer zal my deren Geen schaduw kan haer eigen lichaem deren Niets smarten niets haer deren Van ydelheit maer kon niet deren
derf [1]	Zoo ik hem langer derf
derven [1]	Het zal geen' oogst van vruchten derven
des [21]	omringden my strikken des doots bejegenden my Ik zocht des nachts op myn wy een liedt des Heeren zingen in naer de voorhoven des Heeren Ps LXXXIV waer het oogh des lichaems ziet O Zoon des Vaders voortgekomen Des derden hemels dat gepsalm Fontein des lichts doordring myn Godt den doot des zondaers niet begeert is 't Licht des Verstants In reinheit des gemoets U te in den gront des harten In 't Hof des hemels nochte op De Zoon des Opperlantmans gaet Des heils en koestert met de op het zweet des lantmans koel Des valtze aemechtigh aen de borst weetze een streek des aertsverraders Den boom des levens vry van Des levens onbederflyk houdt Daer de boom des Levens bloeit
desiderare [1]	Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas Psal
desiderat [2]	Quem ad modum desiderat cervus ad fontes fontes aquarum ita desiderat anima mea ad
desideraveram [1]	umbra illius quem desideraveram sedi Cantic 2
desideravit [1]	Anima mea desideravit te in nocte
desiderium [2]	ante te omne desiderium meum et gemitus autem e duobus desiderium habens dissolvi et
despiciat [1]	jam me nemo despiciat Cantic 8
det [1]	Quis mihi det te fratrem meum
deucht [9]	kon ik deze deucht beseffen De deucht en waerheit houdt Deucht het Kenteeken der Liefde Van zuivre deucht Zy deucht die van Godts met recht de schaduw van de Deucht Volmaekt alleen alle andre deucht waer by geen deucht kan halen En versterken in de deucht
deugden [4]	blinkt onder alle deugden uit De glans der deugden die haer stralen deze zon der deugden halen de bron en ader van alle Deugden
deur [2]	Raek door die deur 't kost' wat Hy sluit de deur van zyn genade
deuren [1]	De vrees ten deuren uit
deus [3]	Deus tu scis insipientiam meam et mea ad te Deus Psal 41 Deus ante omnia amandus
deut [1]	hun einde merken Deut XXXII 29
deuteron [1]	ac novissima providerent Deuteron 32
dewyl [1]	Dewyl dan Groote Godt 't heelal
deze [42]	Daer ryst uit deze duisternis biedt hulp op deze baen ik los van deze banden Nooit kon ik deze deucht beseffen myne ziel dan deze smart Hy zelf stort deze stroomen neer En armen van deze onverzoenbre doot och helpme uit deze zee Uit deze woeste water-stroomen ben geredt uit deze hel myn ziel uit deze handen Stieren wilt langs deze baen Deze blinde die daer wandelt Het is op deze wielen zon spreit achter deze schermen Verlatende in deze aengename streek Geen smart kan deze smart kan me in deze zwyming baten Staen deze tegen my gelyk ik worde van deze twee gedrongen hebbende Zag door al deze openingen kan hopen op deze aerde drenk me uit deze bron der liefde smetten af in deze zuivre stroomen Van achter deze afscheiding' O Gy Op deze wegen Ja zelfs in deze vlammen blaken Recht dan naer deze maet uw hart Deze onwaerdeerbare echte min Houd deze pyl schootvaerdigh Deze eendracht macht Liefde alleen al deze knoopen Niet voor deze aerde in veltgehuchten Al wat deze aerde In deze smarten niet verstikk' Nu beschoutze of deze lyn Ontfangt uit deze bron der lichten Uit deze zon der deugden Volg deze schael die weegt myn gewisse in deze zekerheit In deze goddelyke blâen Deze zuivre waterplassen
dezelve [1]	Gy blyft dezelve en zoo o
dezen [19]	help me uit dezen droeven druk help me uit dezen naren noodt In dezen zwaren molen gaen In dezen staet dus tegen Van dezen milden hemelval Gy my in dezen wreeden angst In dezen waterkolk gedolven Van dezen zonnewyzer Kan ik dan dezen wegh niet wandelen help me uit dezen kerker EEn ziel tot dezen staet geraekt Want wie de weerelt heeft voor dezen vast met Jezus dezen knoop redt me uit dezen zwaren noodt Dezen zwaren arbeit niet Wordt waterdamp en water als voor dezen Nogh dezen waessem stuiten houden ons aen dezen boom Men mint niet als voor dezen
dezer [1]	Dezer kooie O Toeverlaet
dezes [1]	uit het lichaam dezes doots Rom VII
di- [1]	noctes quæsivi quem di- ligit anima mea
diamant [1]	En diamant en paerlen schyngoet
diamanten [1]	Geen diamanten geen juweelen
dicht [2]	GEHEILIGDE LIEFDE MET DICHT - KUNSTIGE VERKLARINGEN legt het renperk dicht met doren
die [170]	Den doren die de hant quetst De banden die de weerelt breidde O Liefde die het al verwint WEl aen die op Godts min Die tranen gaf Dees vruchten die Gy zelf geplant Was uwe min die my het hart O Jezus neem die hant weer van MYn Godt die goet zyt en Een gunst die op myn zwakheit Die ik alleen aen u had want nie- mant die leeft zal voor Rechtvaerdigh aengeklaegt als die uw wetten mensch voor my die hier boetvaerdigh Geen minnares die door den doot Die smert verzacht Hy die door zyne liefde Myn Liefste die myn wonden ge aen my die lang u heb Die in myn Bruigom pralen Deze blinde die daer wandelt Die den weg wyst Blinde gangen Die staert-star spelt my meerder ongelukken Die licht verleidt Die Hy bemint nooit myn Lief die proef uitstaen Geen dagh die ooit myn ziel heeft myn hart die zal 't bewaren Gy zyt het die alleen myn vlammen Die wierookgeur verquikt en doet my Die wonderen in uw beminden werkte Die zuigende myn moeders borst Laeft met die melk zyn' heeten Die hem hier anders wilt ontmoeten Die uwe min benevelen in 't Licht schynt voor die 't gezicht der Die buiten Hem niets zyn dan niet ontstelt door die gevaren 't Zyn schaduwen die myne ziel verquikken Die myne ziel verquikken in den Die anders licht verstrooit wordt en Die in den hof myns Liefsten Die myne wonden kan verbinden Die myne ziel van weedom vryen ik ben zyne die weidt onder de is myn Bruigom die my eindlyk voor Hy die myn hart verheugde lang gewoont by die den vrede haten Hy die dees vreemdlingschap gehengt met my zelf die stryt van vleesch Eene andre wet die my verslaeft houdt De weerelt die gelyk een last Die uit uw wonden als vyf Door wolken die den heldren hemelboogh Als die der vogelen Die buiten U toch van geen vat aen my die rustende in den Een ziel die dus met Godt meldt de boomen die of bloeien ONtzichtbre Godt die van U zelven Die alles schiept en nogh in ontferm U myner die bedekt Van myne schult die bloetroot voor U Die uwe min tot my beletten Die voor de weerelt zyt geweest Die nogh in alle vromen werkt En Hulp van die gewont in 't Och help my die uw hulp verwacht Der eigeliefde die my plaegt Van Hem die 't al ten Nochtans een ziel die 't hoogste goet De boetling die de Heilant Hem Die waerheit Schep dan moedt en En handen die gy wringt van is een gunst die Hoogste Goetheit waerdigh Die oorsprong uit uw liefde nam De liefde die ik eische is Myn min naer die gestrekte koord Door banden die geen tyt nogh Wat harten die ooit liefde smaekten Die alle onzuiverheit ontdekken en verteren d'andre uw goetheit die myn smetten wil Die my aen 't zichtbaer hielt My met die groet Ei leer my die verstaen 'k Raek door die deur 't kost' Voor die geen' last draegt geen' last draegt die hem droegh Uwe Alvolmaektheit die alleen Een Geest die ons behoedt voor Benyden die elk zelf maer Gelukkigh die met Jakob wel En met die alle schiet gy Zy deucht die van Godts eer Die zy volop kan voeden Met kracht die 't zwaerste licht Gewenschte ziel die zulk een lot Gelukkigh die uit rein verlangen De pynen die gy leedt en Hem die om prys zyne Noch Wedermin die kinderlyken plicht Die eene ry van jaren lang Daer zal die looze my niet Die vlucht maekt haer geheel verbolgen ik u voor die genade Dees valt die neemt uit vrees Aen die weerhoorigh tegenstreven Ik volge u die my hebt gezocht Van zyne gunst die vruchtbre sporen Die 't lant omwroeten en ontrusten in den doren die 't verstikt in een' gront die zich liet speenen D'Aertspriester is die 't vuur doet Die 't als een vruchtbre moeder Weergalmt van Englen die Godt loven Die zy met onrust moest bewaren Die armoê geeft haer overvloet Van haer beminde die dit pant Die zal my voor alle ongeval Die weerloosheit ontpunt zyn scherpst geweer Is arbeit die de ziel houdt Dan teelt die Zon een ryken Die arbeit kroont doch nu geen Maer elk van die is ballast voor Die werking baert een liefde-smart Die alle weereltliefde tart Want die volmaekte en onuitputbre Wat sterkt die melk haer in Die sporen niet in een mensch die weer verrot in de moeder die hem baerde De vrucht die gy zelf plantte Die 't branthout in zyn buizen Te scheiden die de rechte handen En offeranden doen die 't heele huis Die yver zal myn Lief behagen Myn raetsman wezen die myn zyde nooit Die geur streelt onder 't minnen Die geur zet myne zinnen Die nedrigh voor u knielen Die niet met hart en zinnen Uit minzucht die de lêen Door Hem die aemtocht geeft Is last die lust leert vinden glans der deugden die haer stralen Zyn min die my het hart Die zich alleen in d'ope bresse Die wonde ontdekt u Godts geheimenissen Die van Godt zelf gesticht oneindigh Die zuivring moet my 't vuur Een vlam die 't al in Gewis de handt die my wil leiden Zoo zullen nooit die handen scheiden Geest die mynen geest vernielt Van die zich van de Die kracht geeft smaek aen al Onzaligh die dit zout verachten Die Hy met handen sluit Die lamp wordt nooit gedooft Volg deze schael die weegt myn oordeel Die myne liefde komt te stade Hy my zelf die zekerheit gegeven Die anders arrebeit beperken Die wonde wekt en heelt de Die kilkout in een sluimering Die al t' ontydigh my beving Die wonde heelt de zielewond Die den waschdom kan verleenen Die ooit een zuivre ziel verheugde Dank uwen Bruigom die zoo trou
dien [32]	Hem dien zy teederlyk bemint Maer op dien troost volgt weer Dien zy zelfs in verlating mint zoeke een' staet dien d'aertsheit niet erkent stryt zoo zwaer dien ik niet door Zy siddert voor dien uitgetrokken degen De hel dien beuit och red aen den stryt dien Gy hebt doorgestreden myn leger hem dien myne ziel lief zal hem zoeken dien myne ziel lief Hebt gy dien gezien dien myne gy dien gezien dien myne ziel lief vond ik hem dien myne ziel lief Hebt gy gezien dien myne ziel bemint voortgegaen ontmoette ik dien Beminden Dien myne ziel bemint aengezicht myns Liefsten dien ik mynen Den zeilsteen dien het kust door naer den stam dien zy of welgezint O Vader dien myn ziel haer' Toevlucht der boetvaerdigen dien 't rouwt de myne aen dien Volmaekten Gy zyt alleen dien ik begeer hart zelf d'akker dien men bouwt wierookwolk verluchtigt door dien glans Den wierook dien ik spreidde proef maekt my dien stam afhandigh Den wegh dien alle vromen gingen Dien Gy zelf in myn hart Men trapp' dien staert zyne oogen En plukken dien verheven kam Ons dien wegh op met
dien' [1]	weet best wat tot myn welstant dien'
diende [1]	Ik diende Hem al moest
diene [3]	U eeuwigh diene en uwe liefde Zoo diene ik u nogh U diene als heel uwe
dienen [3]	U dienen en uw hulp Lyfeigen u mag dienen gansch en al zou 't my dienen 'k heb geen'
dienst [5]	Door trouwen dienst vergeving zien te Dan in den dienst van uw' Hoogwaerden verder in uw' dienst bequaem wellust in den dienst van zulk een' In haren dienst alleen
dient [2]	Gy dient het vleesch de 't Geliefde dient en eert
diep [2]	Uw vlam schiet diep en dieper in gy wringt van diep berou
dieper [1]	schiet diep en dieper in
diepte [1]	en laet de diepte my niet verslinden
dier [2]	'k Bereedt een al te dwazen dier Dit trotsche dier met geesselslagen
dierbaerste [1]	Liefde is de Dierbaerste Schat
dierbre [3]	Myn dierbre ziel ten afgront gunst verwachte uw dierbre kruisdoot waerdigh en schryve uw dierbre lessen aen
dierbren [1]	Den dierbren tyt te doen
dierum [1]	Nunquid non paucitas dierum meorum finie- tur
dierverkore [1]	Als op zyn dierverkore Bruit
dies [2]	lilia donec adpiret dies et inclinentur umbræ Dies sta ik en volsta
diezelleve [1]	drukt Gy met diezelleve armen
dik [1]	Geen donkerheit hoe dik maekt my verlegen
dikste [1]	zelf verstrooit de dikste duisternissen
dikwils [1]	Hoe dikwils was ik niet
dikwyls [2]	En dikwyls myne kracht vermast Zoo dikwyls al te laet
dilecta [1]	Quam dilecta tabernacula tua Domine
dilecte [2]	Veni dilecte mi egrediamur in Fuge dilecte mi et assimilare
dilecto [1]	Ego dilecto meo et ad
dilectum [1]	Hierusalem si inveneritis dilectum meum ut nuncietis
dilectus [2]	Dilectus meus mihi et ego illi liquefacta est ut dilectus locutus est Cantic
diligit [3]	plateas quæram quem diligit anima mea quæsivi Non quem diligit anima mea vidistis eos inveni quem diligit anima mea tenui
dimittam [1]	tenui eum nec dimittam Cantic 3
dimitte [2]	laborem meum et dimitte universa delicta mea finie- tur brevi Dimitte ergo me ut
dingen [2]	Verlaten of met vreemde en aerdtsche dingen Ik heb geen lust aen ondermaensche dingen
dirigantur [1]	Utinam dirigantur viæ meæ ad
dissolvi [1]	duobus desiderium habens dissolvi et esse cum
dit [68]	met lust in dit gareel ik niet in dit gevaer verga Wat wil dit zyn Indien dit is Maer zacht dit zyn de liefde-merken Scheurt niemant dit moortdadigh net in harte o Jezus dit te zien koom my in dit gevaer te staê waren zy zouden dit vernemen zy zouden Is dit de vrucht van och waer wil dit eindlyk heen Gy 't naer dit glas dit proefglas naer dit glas dit proefglas keuren Hy my voor dit een beter hart stierf voor u dit sterven was myn Dit quelt en pynt my 't u recht Is dit den bant Doe dit en zoek gy Nooit gaet dit anker door hitte is als dit vuur IS dit myn zwakheit overwinnen Op dit kompas dat myne Of wordt dit nu eene andre Help me uit dit gevangenhuis Dit is het water dat myn Wie heeft dit kleet der scheidinge den Hoogsten zelf Dit heil Dit is een gunst die Hoogste wellust haelt by dit genot Hoe leert my dit o Eeuwig EEN O wonderwerk dit is een zeltzaem Verkeert begrip Dit is een worsteling Weet dat dit vuur zich niet min moet met dit teeken pronken Godts Liefde toont dit duidlyk uit haer Geeft dit bescheit Door dit naer beter vaderlant haer beminde die dit pant Dit vriendlyk paer door 's Hoogsten Dit geeft haer nieuwen moedt in Dit doet haer met vertrouwen hopen Dit roert myn handen en geest Neen wil dit vat niet sluiten Dit water sterkt de flaeuwste leden Dit levendt water door 't beleit Dit water stilt de ziele-smarten Dit water wordt een waterbron Dit water heelt gewonde harten Dit water wordt een wel in Lief zal my dit water geven lang hy zelf dit water blyf Dit juk van myn Beminden Och dat dit eeuwigh zy van Wien dit niet smaekt is Wie dit niet kiest is Wie dit niet vindt weet Dit onbederfelyke zout Onzaligh die dit zout verachten Dit trotsche dier met geesselslagen Blyft Gy dit ongedierte haten Dit woort is 't oogh van Wat heeft dit woort door zyne Dit woort is geest en kracht Magh my dit gebeuren Heer Dit 's de bron van alle Dit is de volheit aller vreugde Dit is de voorsmaek van 't Dit is het trouverbont met Godt
docet [1]	Amor docet
doch [4]	onderstant hier in doch liever buiten Doch myne hulp verlicht uw pak Doch als Godts min met hare Die arbeit kroont doch nu geen arbeit
dochters [3]	bezwere u gy dochters van Jeruzalem indien GY dochters van Jeruzalem Gy dochters van Jeruzalem
doe [2]	Doe dit en zoek gy zult ten vuure en doe ons hopen
doelwit [2]	Liefde wyst het doelwit aen haer ooge en treft dat doelwit met den schicht
doen [10]	tot stof zult doen wederkeeren Job X weer tot stof doen keeren wat zal ik doen O menschenhoe- der Wat kan ik doen ja zelfs wat En eeuwigh kunnen doen verblyen dierbren tyt te doen verquisten Doen en laten te bepalen En offeranden doen die 't heele Nogh my zal doen bezwyken Wat gy laten zult of doen
doet [5]	Met Goddelyken glans doet pralen Doet zien de weereltsche ydelheden wierookgeur verquikt en doet my hopen die 't vuur doet branden Dit doet haer met vertrouwen
dolore [1]	Defecit in dolore vita mea et
dolorem [1]	ut plangam paullum dolorem meum Job 10
dolores [1]	Dolores inferni circumdederunt me præoc- cupaverunt
domine [4]	Domine ante te omne desiderium meum Miserere mei Domine quoniam infirmus sum sum sana me Domine quoniam conturbata sunt dilecta tabernacula tua Domine virtutum Concupiscit et
domini [2]	Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena mea in atria Domini Psal 83
domino [1]	est ponere in Domino Deo spem meam
donder [1]	De donder klatert my in
donec [2]	et abscondas me donec pertranseat furor tuus pascitur inter lilia donec adpiret dies et
donkerheit [1]	Geen donkerheit hoe dik maekt
donkren [1]	By donkren nacht door wyken
dons [1]	vergeefs in 't dons by nacht
doof [1]	nog korts niet doof op myn geklop
doop [1]	Een Doop een Heilant een
door [140]	Alziende Oogh zie door de wolken heen dien ik niet door zal stryden myn Godt wouwt door uw' Geest ontsteken En aengestookt hebt door uw kracht Door al myn smert en ongemak Zyn door benaeutheit heel verschrikt Genees my door uwe artseny En leer my door uw slagen 'k Zocht my door grootsheit te verheffen En door geloof zoo wel Gy hebt my door uw wapens neergevelt Door trouwen dienst vergeving zien te Hy wil door tranen my geleien Zoo blyft zy door en door geheiligt zy door en door geheiligt De winden snorren door 't gehoor En strooien door de lucht myn Door vuur en vlam ik laet ik proeve u door elende dat ik my door tranen mag verquikken Zoo zal ik door myn gansche leven Geen minnares die door den doot te Hy die door zyne liefde myn liefdevlam zelfs door uw vuur gebluscht ontrukt zich heiligt door geween Lei my door geen warrelpaden Gy my dus door vuur wiert ik nooit door valsch gezicht bedrogen stierf ik wegh door smart en ongemak 't bedde of door het huis By donkren nacht door wyken en door door wyken en door stegen Ging zoeken door de wyken en ik niet ontstelt door die gevaren Nooit gaet dit anker door lust het my door nevels U te Zy zullen daer door u gekoestert groeien Myn lofzang klink' door bosch en dal Door uw doordringendt vuur Door damp of wolk haer glanssen Door al dees dwarsche wegen spoeien Door al myne aders henen zweven Door wel vermydbre schult bemeesteren myn Hoe zal ik door de wolken streven Ik kan door niemant dan door door niemant dan door U verlossing vinden 'k Zag door al deze openingen Waer door ik welgemoet de Door wolken die den heldren hemelboogh Der arenden vernieuwt door al myn leden Door eindeloozen tyt Door uwe liefde om alles te DE Liefde dringt door al wat adem Zy onderhoudt door ingeborene eigenschappen hooger vliegen wil door alle starren heen wat 'er leeft door liefde en haer dien het kust door zyne min bewogen Godt 't heelal door min bestaet Ik nader door 't geloof in Geef my door uwe min 't Door eene Godtgewyde smart Langs 't hemelpadt door d'enge poort Ontbranden door een vuur van HOe zie ik door 't geloof de Verzoent door 't bloet van Mishagen Godt gewydt door 's Heilants handen om hem en door hem 's Hoogsten En door uw liefde wordt Verknocht door zuivre liefde-banden Door banden die geen tyt nogh als een offerand door 't vuur En door uw Liefdevuur 't myn verstant wordt door uw Godlyk Licht Indien ik my door U geheel verwinnen Gedragen door de rechte hant Den smallen wegh door d'enge poort 'k Raek door die deur 't U en wensch door U geveiligt dan myn feilen door uw Licht Verteerze ook door den gloet der Het blyft door alle werking heen vreemt dat twee door eene zelve drift Waer door hy zelfs den Door zyne schicht Hem in den WIe door Godts Geest uit vat vol wierooks door de stralen Eenstemmigheit door eendracht twee gemoeden Door wil en plicht Door wys beleit uw' geest voorthelpt Door geene nevelen gestoort Bruigom ik begryp door uwe Liefde Geene eigebaet bezwalkt door valsch gezicht Door alle kennis wete al wat niet afgunstigh wordt door aerdsgezinden zwier niet zy wordt door niemants handel De bliksems sissen door de lucht Door dit naer beter vaderlant dryft den ploeg door 't lant Gelenigt door haer daeu en Myn Bruidegom door wien ik ly Kastyding werkt door 't vleesch in harten saem gehecht door eenen zin Zyn door Godt zelf geveiligt Dit vriendlyk paer door 's Hoogsten hant heiligh vuur speelt door hare aders Te houden en door duizent listen En bestiert door 't oogh uw Door de Liefde en 't kromme Van een vereening door geen hart Ik wist door zynen onderstant een wierookwolk verluchtigt door dien glans Zy spreidt zich door myn leden Door ongeveinst geween Door d'ooren Dit levendt water door 't beleit Door Hem die aemtocht geeft Een Ziel door haer gewondt weet Zy krygt kracht door beproeving Geen val door schielyk overval Zy wakkert op door hemelwint Zelfs wordt het door het vuur geproeft En stichtte door zyn Alvermogen Door alle myn genegenheden Ik voel door alle myne leden En my alles door helpt streven Gy maekte door uw wedermin Door Liefde te bewandlen zonder vreezen De Liefde kan door alle starren dringen heeft dit woort door zyne kracht Vernieu myn krachten door uw' Geest Door Godts genaê DOor stillen stroom en door gevaren stillen stroom en door gevaren Gelyk een zeeschip door de baren Door hulp en tucht door hoop hulp en tucht door hoop en schromen Door lust en last tot Godt Als gunstigh door zoo veel gevaren Niets deed gy door uwe eige krachten Door zyne oneindige Genade
doordring [1]	Fontein des lichts doordring myn zinnen
doordringendt [1]	Door uw doordringendt vuur
doorgaens [1]	Hy vloerde doorgaens hare wegen
doorgestreden [2]	aen den stryt dien Gy hebt doorgestreden De stryt is doorgestreden
doorgriefde [4]	uwe min die my het hart doorgriefde van 't zwaert dat uwe ziel doorgriefde Zyn min die my het hart doorgriefde Terwyl de smart my 't hart doorgriefde
doorklief [1]	My opbeure en de lucht doorklief
doorkliefde [1]	Myn harde hart doorkliefde
doorkoestert [1]	Doorkoestert d'eene als d'ander
doornen [3]	Dat geen doornen my beschaden En met de doornen in het hooft Bestrooit met doornen niet te myden
doorschyn [1]	Doorschyn myn ziel met uwe heldre
doorstreeft [1]	Wat ons wêersta doorstreeft men
doorwondt [1]	Uw stael doorwondt de stale harten
doorwont [3]	Doorwont aen handen en aen voeten Doorwont van liefde en liefdesmarten Haer pyl doorwont een nedrigh hart
doot [24]	zelfs tot de doot toe zwak van de helle en van de doot nu hel en doot aen my een En armen van deze onverzoenbre doot Uw doot koom my in De doot verrast die door den doot te sterven Ik zie den doot de hel den O Doot en luik myne Want uit de doot is 't leven DE doot heeft my omvat ben in den doot besloten tegen U zich opwerpt Hel noch doot Dat Godt den doot des zondaers niet Van Helle en Doot van Hemel en Uw Liefde is sterker dan de doot Gy stookt myn liefde nimmer doot Gewelt nogh doot nogh wat het De doot staet klaer met Z'ontwapent zelfs den onverwinbren doot op den gront en dreigt den doot Zonder Liefde is de Ziel doot Maer als zy slaept wel hallef doot Geen doot kan haer het
doots [2]	my strikken des doots bejegenden my Ps het lichaam dezes doots Rom VII 24
dootsche [1]	En dat geen dootsche vaek myne oogelêen
dooven [2]	Niets moet uw' yver dooven water 't vuur van hare liefde dooven
doren [4]	Den doren die de hant Of in den doren die 't verstikt Al legt het renperk dicht met doren paden daer de doren groeit
dorpen [2]	vernachten in de dorpen Hoogl VII 11 In een der dorpen Laet myn liefde
dorre [2]	De dorre stroohalm zoekt het gy heen langs dorre paden
dorren [1]	Of dorren naer den stam
dorst [6]	Laeft met die melk zyn' heeten dorst Geene aerdscheit laeft haer heeten dorst Zy lescht den dorst Uw' dorst met water lesschen Wie dorst koom' herwaert aengetreden Den dorst tot in alle
dra [1]	Den aert zoo dra Godts dagh de
draeglyk [1]	Haer juk wordt zacht en draeglyk
draegt [4]	Eer 't vruchten draegt Dees ziekte maekt die geen' last draegt die hem droegh en hoopt en draegt wat voorvall' naer Of Liefde draegt ze als Jezus
draeiing [1]	Hun draeiing zal myne oogen
dragen [3]	is dat myn Liefste my wil dragen Alleen zyn liefde toe te dragen Zoo veel de krachten kunnen dragen
dralen [1]	WAt baet verlangen dralen dreigen
drank [1]	tevens drinkt zyn drank en voeder
dreigen [1]	WAt baet verlangen dralen dreigen
dreigt [2]	wint en wolk dreigt droeve nachten den gront en dreigt den doot
drenk [1]	Och drenk me uit deze
drift [1]	vreemt dat twee door eene zelve drift
driften [1]	gediert van alle driften loeit
dringen [1]	De Liefde kan door alle starren dringen
dringt [1]	DE Liefde dringt door al wat
drink' [1]	En drink' met een verliefden
drinken [1]	Aen uw water dronken drinken
drinkt [1]	En tevens drinkt zyn drank en
droefenis [2]	En droefenis MYn leven is vergaen in nare droefenis
droefheit [2]	De droefheit heeft my 't is verteert van droefheit en myne jaren
droegh [1]	die geen' last draegt die hem droegh
droeve [3]	ik al te droeve stof tot treuren 't hart met droeve ween en wolk dreigt droeve nachten
droeven [2]	me uit dezen droeven druk In droeven staet
droevigh [1]	Van droevigh naberou
dronken [3]	Geene ooren dronken ooit den galm Hope op Godt en zuigt zich dronken Aen uw water dronken drinken
droogt [1]	Droogt tranen af
droomen [1]	Daer weereltlingen niet van droomen
druiven [1]	De stam besmet de vruchten wrange druiven
druk [5]	Och help me uit dezen droeven druk my zelfs in druk verblyden en smart en druk en lyden En klaegt al schreiende al zyn druk Dees druk verquikt dees laegte
drukfeilen [1]	DRUKFEILEN Pag regel staat lees 14
drukt [1]	En drukt Gy met diezelleve
dryft [2]	spade stiert en dryft den ploeg door Haer Bruigom dryft geweldigh in het
dubbel [2]	al waer' hy dubbel boos zelf smert en dubbel zwaer
duidlyk [1]	Liefde toont dit duidlyk uit haer wetten
duister [2]	Schier in het duister dwalen myn ziel hoe duister echter wis
duisternis [3]	Daer ryst uit deze duisternis O aengename duisternis Of wordt dit nu eene andre duisternis
duisternissen [2]	Vinde ik my zelve in nare duisternissen Hy zelf verstrooit de dikste duisternissen
duistre [1]	ik ooit in duistre holen
duive [1]	vleugels als eener duive gave ik zoude
duivevlerken [1]	WIe geeft my duivevlerken
duizenden [1]	het my voor duizenden getuigen
duizendt [1]	Met duizendt vriendlykheden
duizent [4]	ze op geen duizent zoo volmaekt houden en door duizent listen den brant uit duizent holen En uzelfs met duizent plagen
duizentvoudt [1]	Of duizentvoudt hier na vergoeden
dulce [1]	Amoris flagellum dulce
dunkt [2]	Dunkt my dat voorzichtig handelt Het bloet stolt dunkt me al in
duo [1]	Finis Amoris ut duo unum fiant
duobus [1]	Coarctor autem e duobus desiderium habens dissolvi
duren [1]	Myn Bruigom laet dees vrientschap eeuwigh duren
durf [1]	voor uit Ik durf bestaen
durve [1]	Nu noemen durve om dat ik
dus [13]	Dus trede ik nu vol moets En ga ik dus in eeuwigheit verloren In dezen staet dus tegen u gestelt Wordt dus myn liefdevlam zelfs reinigt Gy my dus door vuur Op dat Hy dus geheel haer overwinn' Dus geeft Hy myn geloof het Een ziel die dus met Godt vereent rekt den nek dus van beneden Op dat gy dus van 's Vaders ik de weerelt dus ontweken En dus u myne gunsten DUs is de heele wet volbracht
dut [1]	geen scherm afweerde of hielt in dut
duur [4]	Verleen my krachten op den duur Verdroogt zoo 't langer duur Gy hebt my duur gekocht Och dat dit eeuwigh zy van duur
duurt [2]	help me al duurt het lang help me al duurt het lang dat
duwen [1]	en de scha- duwen vlieden Hoogl II
dwaelde [1]	Maer dwaelde ik ooit in
dwaelt [3]	Hem af en dwaelt langs valsche sporen Gy dwaelt Geen helsche roof-harpy WAer dwaelt gy heen langs
dwaesheit [1]	weet van myne dwaesheit en myne schul-
dwalen [4]	Schier in het duister dwalen toont den wegh om niet te dwalen Zy belust op nooit te dwalen dat de ziel niet af zou dwalen
dwang [2]	Van dwang Wie kan beminnen Gezweept en onder dwang gebracht
dwarsche [1]	Door al dees dwarsche wegen spoeien
dwazen [2]	een al te dwazen dier 't Zy ze dwazen zyn of boozen