![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif) |
Pieter Cornelisz. Hooft, Emblemata amatoria (1611) |
 |
[Titlepage] |
 |
Voorreden tot de ievcht |
 |
Zy steeckt om hoogh het hooft [1] |
 |
Datje mijn haet en dunckt my niet [2] |
 |
Een treckt my [3] |
 |
Van branden blinckt hy. [4] |
 |
Ick buijgh en breeck niet [5] |
 |
Zy druckt en heft [6] |
 |
Gheen ben ick sonder u [7] |
 |
Ghy vveckt my van der doodt [8] |
 |
VVaerom ghy meer als ick? [9] |
 |
In lyden blinck ick [10] |
 |
Zy blinckt, en doet al blincken [11] |
 |
Dienende teer ick uijt [12] |
 |
Zy brandt en beeft [13] |
 |
Ick voed’ een vvondt [14] |
 |
Zy leeft en doet oock leven [15] |
 |
’Tmoet nu voort [16] |
 |
Des eenes glans des anders brandt [17] |
 |
Hoe hoogher hoe heeter [18] |
 |
Een die my past [19] |
 |
Deur valsch [20] |
 |
’Touvvde deuntjen [21] |
 |
Branden’t [22] |
 |
Coudt zijnde sticht zy brandt [23] |
 |
Van u mijn licht. [24] |
 |
Niet aen ghevanghen [25] |
 |
Die sielen neemt en gheeft [26] |
 |
VVillighe vanckenis [27] |
 |
Voor vryheyt vaylicheyt [28] |
 |
Daer schuijlt [29] |
 |
Van’t leven comt de doodt [30] |
 |
Liedt. Soo ’ck heb gemint, en min, en onghetroost moet blyven |
 |
Liedt. Indien het claghen kan versachten d’onghenade |
 |
Sonnet. De Stralen mijns ghesichts, die ’r mengden in de stralen |
 |
Liedt. Ghij suchten heet |
 |
Liedt. Ick loos’ de suchten die mijn banghe borst verstoppen |
 |
Sonnet. Leydsterren van mijn hoop, Planeten van mijn jeucht |
 |
Sang. Diana soo ghy licht cunt overwinnen |
 |
Liedeken. Ick schouw de Werelt aen |
 |
Sonnet. Mijn Vrouvv de Min en Ick hebben een harde strijt |
 |
Sang. Vluchtige Nymph waer heen so snel? |
 |
Sang. Het vinnich stralen van de Son |
 |
Sonnet. Cond ick u ’t binnenst van mijn hart MeVrouvve tooghen |
 |
Sang. Windeken, daer het bosch afdrilt |
 |
Sang. Ghy lodderlijcke Nymphen soet |
 |
Sonnet. Schoon ooghen die vermeucht te nemen en te gheven |
 |
Sang. Schoon Nymphelijn, ach mindje mijn, wat soud ick al versieren |
 |
Liedt. Sal nemmermeer ghebeuren my, dan nae dese stondt |
 |
Sonnet. Nijdighe Tijt vvaerom ist dat ghy u versnelt |
 |
Liedt. Medea onbeweecht, in wiens verwoede borst |
 |
Liedt. Verheven grootsche siel die ’s werelts doen belacht |
 |
Sonnet. VVech soete sotterny, flux segg’ ick vvilt verreysen |
 |
Sang. Indien men poocht mijn hart van mijn liefs hart te scheyden |
 |
Sang. Weet yemandt beter saus als hongher tot de spysen |
 |
Sonnet. Indien mijn leven sich soo langhe kan vervveeren |
 |
T’Samensang. Ach Amaryllis! |
 |
Sang. Voochdesse der ghemoeden |
 |
Sonnet. Voor ’t droevighe ghemoedt ghesmoort in hooploos leydt |
 |
Sang. Voor ’t al te schittrich licht, dat Venus uyt haer lampen |
|
Sang. Hoe diep zijt ghy ghesoncken, met u gewenschte smart |
 |
Sonnet. Waert dat Iuppijn ten hoof my in zijn hemel bade |
 |
Sang. Op op mijn geest, en wacker weest |
 |
T’Samensang. Persisch’ Infante, Bloem uyt Cyrus edel aren |
 |
Sonnet. Mijn Lief, mijn Lief, mijn Lief. soo sprack mijn Lief my toe |
 |
’t Ghemoedt herwenscht verloren vrolijckheden |
 |
Sang. Sichbare God, te pralen |
 |
Sonnet. Ghesvvinde Grijsaert, die op vvackre wiecken staech |
 |
Sang. Voochdesse van mijn siel, uytmuntend hooch cieraedt |
 |
Sang. Ghy die, met sulck gheweldt, gaet uyt mijn bosem rocken |
 |
Sonnet. Vonckende God oft gheest van Godes naeste neven |
 |
Sang. Soo Venus schoon, aenschijn, ten toon |
 |
Sang. Ghy Haylicheydtjens, die in bloemen, en in kruyden |
 |
Sonnet. VVanneer de Vorst des Lichts slaet aen de gulden toomen |
 |
Sang. Mijn Licht, doe d’eerste dach uw ’s levens aemtocht leerde |
 |
Liedt. Wat nevel met haer laeuwe bron |
 |
Sonnet. Mijn Sorch vvanneer ick peyns dat u soo seer behaghe |
 |
Mommery. Dat ghy de strenghe Min |
 |
Veldtdeuntjens. Rosemondt die lach en sliep |